226. Vind je het leuk wat je ziet?

Lylah hield zijn blik nog iets langer vast. Haar keel dik. Toen liet ze langzaam los, liet de mantel van haar schouder glijden en stilletjes op de vloer vallen.

Hij verstilde, zijn ogen dwaalden over de donkere inkt die haar littekens verborgen hield. Zelfs dan kon je ze nog zien—de manier waarop z...

Log in en ga verder met lezen