261. Een verrassing

De avond viel, de zon zakte langzaam weg.

"Hoe wist je dat ik naar buiten wilde?" vroeg Lylah terwijl Lucas haar door een stille gang leidde.

"Je houdt niet lang van drukte, net als ik."

"Je hebt het onthouden."

"Dat klopt."

Ze vouwde haar handen achter haar rug. "Ga je me nog steeds niet verte...

Log in en ga verder met lezen