Legioen

Legioen

Zayda Watts · Voltooid · 111.2k Woorden

356
Populair
356
Weergaven
107
Toegevoegd
Toevoegen aan Plank
Begin met Lezen
Delen:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Inleiding

Toen Thalia zich bevond in een ongewoon maar prachtig herenhuis, eigendom van de knappe maar gevaarlijke Dante Connaught, had ze geen idee waar ze in terechtkwam. Na vijf jaar slaaf te zijn geweest van de mensenhandelaars die haar hadden ontvoerd, wilde ze niets liever dan ontsnappen aan zijn controle.

William Kade is de beta van de Hellhounds en ex-militair. Knap, slim maar beschadigd, het laatste wat hij verwacht is zijn partner te vinden terwijl hij zijn taken uitvoert. Maar dat is precies wat er gebeurt.

De werelden van Thalia en Kade botsen al snel en beiden bevinden zich midden in een naderende oorlog die het einde zal betekenen voor alle zielen op aarde als deze niet wordt gestopt.

Kunnen Kade en Thalia de grote oorlog stoppen voordat deze begint? Of zullen ze beiden bezwijken onder hun eigen demonen?

Hoofdstuk 1

Afghanistan, zes jaar geleden.

"Er is maar één ding waarop je kunt rekenen in dit land en dat is vuil." Korporaal Jake Mulligan preekte tegen de nieuwe soldaten terwijl het Ridgeback-patrouillevoertuig over de met kuilen bezaaide zandweg stuiterde richting een dorp niet ver van de basis. "Aan het eind van deze week heb je vuil in je kleren, in je laarzen, in je haar, in je bed en in je kont---"

"Hé Mully, houd je ooit nog eens je mond?"

"Pas als ik klaar ben met de inleidingstraining, Luitenant Kade, Sir!" Mulligan grijnsde voordat hij zich weer omdraaide om zijn preek over vuil en alle plaatsen waar de mannen het zouden vinden voort te zetten.

William Kade (beter bekend als gewoon Kade) draaide zich weer in zijn stoel, het geluid achterin het gepantserde voertuig negerend terwijl hij zijn zilveren ogen richtte op de uitgestrekte dorre woestijn voor hen. De temperatuur buiten liep op tot 40 graden Celsius en toch strekte een dunne grijze wolkensluier zich als een deken over de lucht. Het moest de eerste dag in maanden zijn dat ze niet verblind werden door het onverbiddelijke zonlicht en toch voelde de lucht dikker aan, alsof ze constant in een oven zaten. Ondanks de ondraaglijke hitte en Mulligan die doorging alsof zijn leven ervan afhing, zou niets Kade's humeur verpesten.

Over twee weken ging hij naar huis en verliet hij de Koninklijke Mariniers voorgoed. Een oude vriend en roedelgenoot had contact met hem opgenomen met een aanbod dat hij niet kon weigeren.

"Motoren, drank en vrouwen." Daniel Wolfe had gelachen. "Alle dingen waar een beta van kan dromen."

Natuurlijk was er een prijs verbonden aan zo'n verleidelijk aanbod, maar het was niet de eerste keer dat Kade een deal met de duivel sloot en het zou ook niet de laatste zijn.

Kade kon bijna de vertrouwde geur van het bos na een nacht zware regen ruiken, de koude vochtigheid die aan zijn huid kleefde. Het was zo dicht bij thuis als de jonge weerwolf ooit zou komen. Hij hoefde alleen nog maar de komende veertien dagen door te komen en dan was hij vrij. Geen uniformen meer, geen smerig eten meer, geen zonnebrand meer en geen vuil meer!

"Sir?" De chauffeur sprak op, een korporaal genaamd James Smith die, ondanks dat hij hier onder verzengende temperaturen en moeilijke omstandigheden was, nooit verder bruin werd dan een ziekelijke crèmekleur noch enige spiermassa had opgebouwd.

"Korporaal?" Kade antwoordde terug.

"ETA is vijf minuten."

Kade knikte, zijn zilveren ogen nog steeds gericht op de dorre weg terwijl hij de radiohoorn oppakte.

"Dit is alfa leider aan alle verkenners. ETA minder dan vijf minuten. Houd de scopes in de gaten en let op eventuele vijanden, over."

Een koor van 'roger' werd snel teruggegeven, de luitenant legde de hoorn terug in de houder voordat hij met zijn vuist op het dak van het gepantserde patrouillevoertuig sloeg.

Met het voertuig dat schokte en stuiterde over de versleten weg, bewogen Mulligan en nog twee soldaten zich om de wapens te bemannen die bovenop en achter op de voertuigen waren geplaatst. Het was een dans die ze honderden keren eerder hadden gedaan, tot het punt dat het instinct was geworden. Er hoefden geen woorden uitgewisseld te worden terwijl de vier Ridgeback gepantserde patrouilles door de woestijn denderden terwijl soldaten de aanvalswapens op de kolossale voertuigen bewapenden.

De hele sfeer veranderde in een oogwenk van oplettend en ontspannen naar gespannen en stil. Rondom het konvooi werd zand en stof als wervelende wolken de lucht in gegooid, tegen de zijkanten van de voertuigen geslagen als regen, en het landschap werd verduisterd. Het kleine stadje verscheen uit de wolken aarde als een luchtspiegeling, glinsterend in de hitte. Het was niet bijzonder groot, met vierkante en rechthoekige gebouwen in dezelfde beige kleur als het zand, samengeklonterd rond verweerde en verwaarloosde wegen. Een paar kippen scharrelden en pikten in de uitgedroogde aarde, terwijl een wit met cyperse kat met een korstige neus lui op zijn zij lag onder een oude vrachtwagen.

De kleine nederzetting was ongewoon stil. Kade was hier nu vaak genoeg geweest om te weten wie waar woonde en wie waar te vinden was op dit tijdstip van de dag. Meestal waren er een handvol kinderen die met een oude voetbal speelden onder het waakzame oog van hun moeders of oudere broers en zussen, maar zelfs zij waren nergens te bekennen; de gehavende oude voetbal lag verlaten in het stof.

"Is het mijn verbeelding of is het vandaag een beetje stil?" vroeg Kade aan James terwijl ze voorzichtig verder reden.

"Het is ongewoon stil, sir," stemde James toe.

Fronsend spitste Kade zijn oren. Er waren veel voordelen aan het zijn van een weerwolf, vooral in het leger. Snelle reflexen, verhoogde zintuigen en kracht hadden Kade en zijn mannen tot nu toe in leven gehouden. Nu was het niet anders terwijl hij luisterde naar iets dat een hint kon geven over wat er aan de hand was. Eerst was er niets behalve het lage gegrom van de motoren en het gekakel en gekoer van de kippen.

Toen hoorde hij het.

Het was eerst zwak, als het zachte gefladder van vogelvleugels, maar hoe meer Kade zich erop concentreerde, hoe sterker het snelle ritme werd. Hartslagen galmden door de lucht, snel en zwaar als de stappen van een hardloper. Ze waren soms bijna synchroon, als een vreemd oeroud deuntje, voordat ze vervielen in tientallen bonzen en tikken zonder herkenbaar refrein.

"Het lijkt leeg," mompelde Smith, wiens menselijke oren de hartslagen niet konden oppikken zoals Kade's gehoor dat kon. "Misschien zijn ze vertrokken?"

"Ze zijn hier," antwoordde Kade. "Wees alert. Het kan een valstrik zijn, dus ik wil dat iedereen klaar is om in actie te komen als dat nodig is."

De deur openduwend stapte Kade uit met de andere soldaten, wapen in de aanslag terwijl zijn scherpe zilveren ogen de omgeving afzochten naar tekenen van leven en meer specifiek naar opstandelingen. De hitte van de middagzon drukte nu op hen, brandend door de dunne sluier van wolken en weerkaatsend op de ramen van een paar oude vrachtwagens die aan de rand van een van de huizen geparkeerd stonden. De stilte was verontrustend. Meestal zou er een groep jongens op hen afstormen, vragen stellend in rap tempo, maar vandaag was er niets.

Kade leunde terug in het voertuig en greep de radio, zijn ogen nog steeds speurend naar leven terwijl hij contact opnam met de basis. "Basis, dit is alpha leider tango negen negen uniform kilo, hoort u mij? Over."

"Dit is de basis voor alpha leider. We ontvangen u luid en duidelijk. Over."

"We hebben de doelbestemming bereikt en de plaats lijkt verlaten. Over."

"Begrepen. Er zijn meldingen van opstandelingen in de omgeving. Ga voorzichtig te werk en wees bereid om vijandige acties te ondernemen. Over."

De radio terug in zijn houder slingerend, richtte Kade zijn ogen op Smith, die geduldig wachtte op verdere instructies. Er klopte iets niet en zijn wolf, Legion, voelde het ook, de zilvergrijze wolf probeerde onrustig naar de oppervlakte te komen. Kade kon zijn wolf gemakkelijk onder controle houden. Het had jaren geduurd om de onstuimige wolf te temmen, maar nu was het als een tweede natuur. Toch, als Legion zich ongemakkelijk voelde over de situatie, dan ging Kade luisteren.

"Oke, jullie hebben de man gehoord." Kade zuchtte en controleerde of zijn wapen geladen was. "Ga verder, maar houd je ogen open voor vijanden."

Ze verspreidden zich in kleine groepjes, hun laarzen bewogen geruisloos over de gebarsten aarde terwijl ze begonnen met het controleren en ontruimen van gebouwen en hutten. Ze bewogen naadloos alsof ze een gechoreografeerde dans uitvoerden en toch sprak niemand een woord terwijl de geweren gereed bleven en de ogen scherp.

Kade had al besloten het geluid van hartslagen te volgen. Ergens in het doolhof van steegjes verstopten de mensen van dit kleine stadje zich en ze waren bang. Mensen konden het niet oppikken, maar Kade wel; de geur van angst hing in de lucht en was bitter op de punt van de shifter's tong. Om hem heen bewogen zijn medesoldaten zich om huis na huis te ontruimen, zonder enig teken van de bewoners of waar ze heen waren gegaan te vinden. Het was alsof ze gewoon waren verdwenen, half opgegeten eten op borden achterlatend of half gewassen kleding. Het was griezelig en als Kade een mens was, zou hij ervan overtuigd zijn dat het stadje verlaten was, maar hij wist wel beter.

Het snelle geratel van schoten die verderop werden afgevuurd, gevolgd door geschreeuw, onderbrak Kade's gedachtegang. Hij vloekte en zette het op een lopen in de richting van de chaos terwijl rapporten van andere soldaten binnenkwamen over onbekende vijanden die op hen schoten. De geur van bloed begon de hete lucht te doordringen voordat donkere kleurige druppels de beige aarde bezoedelden, groter wordend totdat Kade een man tegen een muur zag zitten, één hand klemmend om zijn andere schouder terwijl het bloed van de schotwond zijn huid en kleding bevlekte. Pijn en angst vervormden zijn gelaatstrekken alsof hij een gewond dier was, gevangen en niet wetend wat te doen.

"Hé!" Kade snelde naar hem toe, graaiend in een van de zakken van zijn jas om een kleine EHBO-kit tevoorschijn te halen. "Laat me eens kijken."

De man kon niet ouder zijn dan twintig, met kortgeknipt donker haar tegen honingbruine huid en wijde hazelnootkleurige ogen die zijn pijn en angst uitschreeuwden. Hij was lang en slungelig, nauwelijks passend in het oude versleten Real Madrid voetbalshirt en de kaki shorts die aan zijn lichaam kleefden. Hij hief gehoorzaam maar ook aarzelend zijn bebloede hand van zijn gewonde schouder om de schotwond te laten zien. Gelukkig was deze niet te dicht bij het hart of de longen. Het was een vleeswond, maar bloedde nog steeds hevig.

"Houd dit erop." Kade hield een pakje omhoog, drukte het voorzichtig op de wond en wachtte tot de jonge man zijn hand eroverheen legde. "Houd het stevig vast, maar niet zo strak dat je jezelf pijn doet. Begrijp je?"

De man knikte alleen maar, hield zijn hand waar die was, en keek Kade voorzichtig aan terwijl hij om medische hulp riep via de radio.

"Hulp is onderweg. Oke?" Kade verzekerde de gewonde man. "Heb je gezien waar de schutter heen ging?"

"Richting de berg." Mompelde de man. "Alsjeblieft, je moet mijn zus helpen. De mannen hebben haar en de anderen meegenomen."

"De anderen?" Kade fronste verward.

"Ze hebben alle meisjes meegenomen."

"Wat is de naam van je zus?" Vroeg Kade.

"Laila." Antwoordde de man. "Ze is pas zestien en ze is het enige familielid dat ik nog heb. Alsjeblieft, je moet me helpen haar te vinden."

"Oke oke." Kade kalmeerde de man voordat hij te paniekerig werd en zichzelf meer pijn deed. "We zullen haar vinden. Vertel me je naam."

"Karim."

"Oké Karim. Ik ga je zus zoeken, maar nu moet je met deze man meegaan..." Kade gebaarde naar een van de medici die zijn kant op kwam. "Laat hem je verzorgen."

Kade liet Karim in de bekwame handen van de medicus achter en liep verder de straat af naar de rand van het kleine stadje. Alles was stil, zelfs de radio, en Kade voelde Legion weer in hem roeren. Net toen hij dacht dat hij de verkeerde kant op ging, zag hij beweging tussen rijen lakens die in de hete wind wapperden. Richting de bergen, net aan de rand van de stad, zag hij mannen met geweren groepen meisjes naar een grote vrachtwagen duwen. Het was in de tegenovergestelde richting van waar het konvooi zou reizen en het leek erop dat de mannen precies wisten waar ze zich moesten verstoppen. Om welke reden dan ook, hadden ze echter hun timing verkeerd en sloegen toe net toen de patrouilles de stad binnenrolden. Nu leken ze haast te maken om te laden wat ze kwamen halen en te verdwijnen.

"Eenheden, ik heb vijanden in zicht aan de achterkant van de markt. Ik tel tien mannen en minstens twintig meisjes. Mannen zijn bewapend," mompelde Kade in zijn radio.

Hij gebruikte de wapperende lakens als dekking, terwijl hij zijn ogen op de scène voor zich hield zodat hij ze niet uit het oog verloor. Net toen hij het einde bereikte, schoot een schaduw tussen twee rijen dekens door, snel op Kade afkomend. Zonder na te denken hief hij zijn wapen en haalde de trekker over, een enkele kogel scheurde door het gladde witte laken voor hem en raakte de schaduw.

Het was een slechte zet. Het geluid van het schot trok de aandacht van de mannen die onmiddellijk begonnen te schieten in de richting van de shifter, waardoor hij moest bukken om niet geraakt te worden. Hij zag dat zijn eigen doelwit bewoog en hij kroop naar het lichaam in de hoop wat informatie te krijgen.

Wat hij zag deed hem verstijven.

Op de grond, kronkelend en proberend te ademen terwijl bloed uit zijn mond stroomde, lag een jongen van niet ouder dan acht of negen jaar.

"Nee. Nee. Nee. Nee..." Kade rende naar de jongen toe, tilde hem op, paniekerige zilveren ogen ontmoetten bange bruine ogen. "Blijf volhouden, oké? Blijf volhouden!"

Kogels vlogen nog steeds langs hem heen, meer nu de patrouille terug begon te schieten om te proberen te voorkomen dat de mannen met de meisjes zouden vertrekken. Kade was zich echter nergens van bewust terwijl hij wanhopig probeerde het bloeden uit de wond in de borst van de jongen te stoppen. Zijn t-shirt was nu donker en doordrenkt met bloed en zijn ogen begonnen te glazuren, het licht erin vervaagde.

"Medici nodig aan de achterkant van de markt! Eén burgerlijk slachtoffer! Schotwond in de---"

Kade voelde de kracht van de explosie hem als een goederentrein raken, waardoor hij naar achteren vloog en op de grond smakte, puin om hem heen exploderend en neerstortend. Een paar momenten verloor de shifter zijn oriëntatie, zijn oren suisden en zijn ogen prikten van het vuil erin. Hij proefde zijn bloed in zijn mond en een scherpe pijn scheurde door zijn armen en rug, maar hij duwde het weg om te proberen te bewegen. Net toen hij erin slaagde op zijn buik te draaien, scheurde een andere explosie door de straat, de muur van het gebouw naast hem explodeerde door de impact. De muur kreunde terwijl hij zijn stabiliteit verloor en viel naar voren. Het puin stortte bovenop Kade en alles werd zwart.

Laatste Hoofdstukken

Je Vindt Dit Misschien Leuk 😍

Geclaimd door de Beste Vrienden van mijn Broer

Geclaimd door de Beste Vrienden van mijn Broer

36.2k Weergaven · Wordt Bijgewerkt · Destiny Williams
TW: MISBRUIK, GEWELD, DONKERE ROMANTIEK, DADDY KINK
ER ZAL MM, MF, en MFMM seks zijn
Op 22-jarige leeftijd keert Alyssa Bennett terug naar haar kleine geboortestad, op de vlucht voor haar gewelddadige echtgenoot met hun zeven maanden oude dochter, Zuri. Omdat ze haar broer niet kan bereiken, wendt ze zich met tegenzin tot zijn klootzakken van beste vrienden voor hulp - ondanks hun geschiedenis van haar pesten. King, de handhaver van de motorbende van haar broer, de Crimson Reapers, is vastbesloten om haar te breken. Nikolai wil haar voor zichzelf opeisen, en Mason, altijd de volger, is gewoon blij dat hij deel uitmaakt van de actie. Terwijl Alyssa de gevaarlijke dynamiek van de vrienden van haar broer navigeert, moet ze een manier vinden om zichzelf en Zuri te beschermen, terwijl ze donkere geheimen ontdekt die alles kunnen veranderen.
Getrouwd met een Lelijke Echtgenoot? Nee!

Getrouwd met een Lelijke Echtgenoot? Nee!

6.5k Weergaven · Voltooid · Amelia Hart
Mijn kwaadaardige stiefzus bedreigde me met het leven van mijn broer, waardoor ik gedwongen werd te trouwen met een man die naar verluidt onbeschrijflijk lelijk was. Ik had geen andere keuze dan toe te geven.
Maar na de bruiloft ontdekte ik dat deze man helemaal niet lelijk was; integendeel, hij was zowel knap als charmant, en hij was ook nog eens miljardair!
Onderwerping aan de Maffia Drieling

Onderwerping aan de Maffia Drieling

6.8k Weergaven · Voltooid · Oguike Queeneth
Speel het BDSM-spel met de maffia-drieling

"Je was van ons vanaf het moment dat we je zagen."

"Ik weet niet hoe lang het gaat duren voordat je beseft dat je bij ons hoort." Een van de drieling zei, terwijl hij mijn hoofd naar achteren trok om zijn intense ogen te ontmoeten.

"Je bent van ons om te neuken, van ons om lief te hebben, van ons om te claimen en te gebruiken op welke manier we maar willen. Is dat niet zo, lieverd?" De tweede voegde toe.

"J...ja, meneer." ademde ik.

"Nu, wees een braaf meisje en spreid je benen, laten we eens zien wat een behoeftige kleine puinhoop onze woorden van je hebben gemaakt." De derde voegde toe.


Camilla was getuige van een moord gepleegd door gemaskerde mannen en wist gelukkig te ontsnappen. Op haar zoektocht naar haar verdwenen vader kruist ze het pad van de gevaarlijkste maffia-drieling ter wereld, die de moordenaars waren die ze eerder had ontmoet. Maar dat wist ze niet...

Toen de waarheid aan het licht kwam, werd ze meegenomen naar de BDSM-club van de drieling. Camilla heeft geen manier om te ontsnappen, de maffia-drieling zou alles doen om haar als hun kleine slet te houden.

Ze zijn bereid haar te delen, maar zal zij zich aan hen alle drie onderwerpen?
Mijn Bezittelijke Mafia Mannen

Mijn Bezittelijke Mafia Mannen

5.6k Weergaven · Voltooid · Oguike Queeneth
"Je hoort bij ons vanaf het moment dat we je zagen." Hij zei het alsof ik geen keuze had en de waarheid is dat hij gelijk had.

"Ik weet niet hoe lang het gaat duren voordat je dit beseft, schatje, maar je bent van ons." Zijn diepe stem zei het terwijl hij mijn hoofd naar achteren trok zodat zijn intense ogen de mijne ontmoetten.

"Je kutje druipt voor ons, wees nu een braaf meisje en spreid je benen. Ik wil een smaakje proeven, wil je mijn tong over je kleine kutje voelen glijden?"

"Ja, p...papa." kreunde ik.


Angelia Hartwell, een jonge en mooie studente, wilde haar leven verkennen. Ze wilde weten hoe het voelt om een echte orgasme te hebben, ze wilde weten hoe het voelde om onderdanig te zijn. Ze wilde seks ervaren op de beste, gevaarlijkste en heerlijkste manieren.

Op zoek naar het vervullen van haar seksuele fantasieën, belandde ze in een van de meest exclusieve en gevaarlijke BDSM-clubs van het land. Daar trok ze de aandacht van drie bezitterige maffiamannen. Ze willen haar alle drie koste wat het kost.

Ze wilde één dominante, maar in plaats daarvan kreeg ze drie bezitterige mannen, waarvan één haar collegeprofessor was.

Slechts één moment, slechts één dans, en haar leven veranderde compleet.
Gevallen voor Papa's Vriend

Gevallen voor Papa's Vriend

2.4k Weergaven · Voltooid · Esliee I. Wisdon 🌶
Ik kreun en leun met mijn lichaam over het zijne, terwijl ik mijn voorhoofd tegen zijn schouder laat rusten.
"Rijd me, Engel." beveelt hij hijgend, terwijl hij mijn heupen begeleidt.
"Steek het in me, alsjeblieft..." smeek ik, terwijl ik in zijn schouder bijt en probeer de intense, overweldigende sensatie te beheersen die mijn lichaam overneemt, sterker dan welk orgasme ik ooit alleen heb gevoeld. Hij wrijft alleen maar zijn pik tegen me aan, en de sensatie is beter dan alles wat ik zelf heb kunnen bereiken.
"Hou je mond." zegt hij schor, terwijl hij zijn vingers nog harder in mijn heupen drukt en de manier waarop ik op zijn schoot rijd snel begeleidt, mijn natte ingang glijdend en mijn clitoris tegen zijn erectie wrijvend.
"Hah, Julian..." Zijn naam ontsnapt met een luide kreun, en hij tilt mijn heupen met uiterste gemak op en trekt me weer naar beneden, waardoor een hol geluid ontstaat dat me op mijn lippen doet bijten. Ik kon voelen hoe de punt van zijn pik gevaarlijk mijn ingang ontmoette...

Angelee besluit zichzelf te bevrijden en te doen wat ze wil, inclusief het verliezen van haar maagdelijkheid nadat ze haar vriend van vier jaar betrapt heeft terwijl hij met haar beste vriendin in zijn appartement sliep. Maar wie zou de beste keuze kunnen zijn, als niet de beste vriend van haar vader, een succesvolle man en een verstokte vrijgezel?

Julian is gewend aan avontuurtjes en one-night stands. Meer dan dat, hij heeft zich nooit aan iemand gebonden of zijn hart laten veroveren. En dat zou hem de beste kandidaat maken... als hij bereid zou zijn om Angelee's verzoek te accepteren. Echter, ze is vastbesloten om hem te overtuigen, zelfs als dat betekent dat ze hem moet verleiden en volledig in de war moet brengen. ... "Angelee?" Hij kijkt me verward aan, misschien is mijn uitdrukking verward. Maar ik open gewoon mijn lippen en zeg langzaam, "Julian, ik wil dat je me neukt."
Beoordeling: 18+
Hel's Verraad

Hel's Verraad

3.7k Weergaven · Wordt Bijgewerkt · Gabriel Amarachi
WAARSCHUWING ⚠️
ALLEEN VOOR 18+


Haar zien masturberen met de gedachte aan mij maakte me gek. Als een creep stond ik naast haar bed in mijn demonenvorm om onzichtbaar te zijn. Ik bewoog mijn lul heen en weer in mijn hand terwijl ik haar twee vingers in en uit haar prachtige, natte kut zag glijden.
"Ja! Sla mijn kut, meneer," kreunde ze, haar verbeelding sloeg op hol. Terwijl ze trilde en klaarkwam op haar vingers, steeg haar essentie op om mij te ontmoeten en verloor ik de controle over mezelf, ik kwam zo hard klaar.
"Baas?" riep mijn menselijke secretaresse uit.
"Verdomme!" hijgde ik, beseffend dat ik in menselijke vorm was.


Aria Morales werd geplaagd door extreem ongeluk. Het was zo intens dat ze overal waar ze ging verbanden meenam omdat ze altijd ergens haar been stootte of soms plat op de grond viel. In de steek gelaten door haar familie, worstelt ze om haar studie af te maken, maar niemand wil haar aannemen vanwege haar onhandigheid. Ongewenst, ongelukkig en gefrustreerd besluit ze nog één keer te proberen haar geluk te veranderen.
Toen ontmoette ze Alaric Denver.
Alaric Denver is je alledaagse miljardair en eigenaar van Legacy Empire, maar achter die façade schuilt een demon; een incubus en de Prins van de Hel. Hij was een seksdemon, maar hij gaf alleen genot, ontving het nauwelijks ooit. Hij is ook een defect, half demon, half mens, dus de energie van de hel was giftig voor hem. Hij moest op aarde leven en voedde zich met menselijke verlangens en ondeugden, maar het was nooit genoeg.
Dat was totdat hij Aria Morales ontmoette.
Meneer Forbes

Meneer Forbes

7.1k Weergaven · Voltooid · Mary D. Sant
"Buig voorover. Ik wil je kont zien terwijl ik je neuk."

God! Zijn woorden maakten me tegelijkertijd opgewonden en geïrriteerd. Zelfs nu is hij nog steeds dezelfde klootzak, arrogant en bazig als altijd, die alles op zijn manier wil.

"Waarom zou ik dat doen?" vroeg ik, terwijl ik mijn benen voelde verzwakken.

"Sorry als ik je het idee heb gegeven dat je een keuze had," zei hij voordat hij mijn haar greep en mijn bovenlichaam naar voren duwde, waardoor ik gedwongen werd om voorover te buigen en mijn handen op het oppervlak van zijn bureau te plaatsen.

Oh, verdomme. Het maakte me aan het lachen en nog natter. Bryce Forbes was veel ruwer dan ik me had voorgesteld.



Anneliese Starling kon elk synoniem voor het woord wreedheid uit het woordenboek gebruiken om haar klootzak van een baas te beschrijven, en het zou nog steeds niet genoeg zijn. Bryce Forbes is de belichaming van wreedheid, maar helaas ook van onweerstaanbaar verlangen.

Terwijl de spanning tussen Anne en Bryce oncontroleerbare niveaus bereikt, moet Anneliese vechten om de verleiding te weerstaan en zal ze moeilijke keuzes moeten maken, tussen het volgen van haar professionele ambities of toegeven aan haar diepste verlangens. Uiteindelijk staat de grens tussen kantoor en slaapkamer op het punt volledig te verdwijnen.

Bryce weet niet meer wat hij moet doen om haar uit zijn gedachten te houden. Lange tijd was Anneliese Starling gewoon het meisje dat met zijn vader werkte en de lieveling van zijn familie. Maar helaas voor Bryce is ze een onmisbare en provocerende vrouw geworden die hem gek kan maken. Bryce weet niet hoe lang hij zijn handen nog van haar af kan houden.

Verstrikt in een gevaarlijk spel, waar zaken en verboden genoegens elkaar kruisen, staan Anne en Bryce voor de dunne lijn tussen het professionele en het persoonlijke, waar elke uitgewisselde blik, elke provocatie, een uitnodiging is om gevaarlijke en onbekende territoria te verkennen.
Tango met het Hart van de Alpha

Tango met het Hart van de Alpha

8.3k Weergaven · Voltooid · judels.lalita
"Wie is zij?" vroeg ik, terwijl ik voelde dat de tranen in mijn ogen opwelden.
"Hij ontmoette haar op het Alpha-trainingskamp," zei hij. "Ze is een perfecte partner voor hem. Het sneeuwde vannacht, wat aangeeft dat zijn wolf blij is met zijn keuze."
Mijn hart zonk, en tranen rolden over mijn wangen.
Alexander nam mijn onschuld gisteravond, en nu neemt hij dat ding in zijn kantoor als zijn Luna.


Emily werd het mikpunt van spot van de roedel op haar 18e verjaardag en had nooit verwacht dat de zoon van de Alpha haar partner zou zijn.
Na een nacht van hartstochtelijke liefde ontdekt Emily dat haar partner een gekozen partner heeft genomen. Gebroken en vernederd verdwijnt ze uit de roedel.
Nu, vijf jaar later, is Emily een gerespecteerde hooggeplaatste krijger in het leger van de Koning Alpha.
Wanneer haar beste vriendin haar uitnodigt voor een avond vol muziek en gelach, verwacht ze nooit haar partner tegen te komen.
Zal haar partner ontdekken dat zij het is?
Zal hij haar achterna gaan, en vooral, zal Emily haar geheimen veilig kunnen houden?
Verliefd op Mijn Ontvoerder

Verliefd op Mijn Ontvoerder

1.3k Weergaven · Wordt Bijgewerkt · C.M Curtis
"Neem me, alsjeblieft." Dit keer fluisterde ik het in zijn oor. Hij ging wat rechterop zitten en greep mijn heupen, trok me harder naar zich toe. Hoe dieper hij ging, hoe meer ik de controle verloor. Ik kon zien dat hij zich inhield. Misschien was hij bang om me pijn te doen. De blauwe plekken, vanwege wat hij weet over mijn verleden, denkt hij dat hij me als een breekbaar object moet behandelen. Ik keek recht in zijn ogen. "Ik kan het aan, alsjeblieft, ik wil dat je me de jouwe maakt." Ik smeekte hem nu. Ik zag zijn gezicht veranderen toen hij rechtop ging zitten en mijn benen hoger duwde. Plotseling stootte hij hard in me...


Toen Sandra met Ryan trouwde, dacht ze dat ze met haar held was getrouwd. Een jonge, veelbelovende rechercheur op weg naar de top. Het duurde niet lang voordat ze besefte dat ze zich had vergist. Een narcistische, gewelddadige man met de steun van de stad en het politiekorps. Ze zat gevangen. Gevangen. Tot de avond van haar maandelijkse uitstapje naar de bioscoop met de vriendinnen die ze mocht zien. De andere vrouwen van rechercheurs. Ze zag zijn ogen toen hij tegen de muur leunde. Een vleugje herkenning toen ze langs hem liep. Toen werd alles donker.
Taboe

Taboe

1.2k Weergaven · Voltooid · Vicky Visagie
Ik zat op mijn knieën met mijn handen op mijn benen open. Ik wachtte naakt op Meneer in het midden van de kamer. Toen Meneer uit de badkamer kwam, was hij zo blij met mij, wat mij op mijn beurt weer gelukkig maakte. Meneer zei dat ik hem moest bedanken voor wat hij vanavond met me ging doen en ik wist wat dat betekende. Ik heb met een paar Dominanten gespeeld in mijn tijd in de club. Ik maakte Meneers broekriem los en ritste zijn gulp open. Toen zijn broek naar beneden viel, was zijn pik recht voor mijn gezicht. Blijkbaar droeg Meneer geen ondergoed. Ik zoog Meneer zo goed als ik kon en ik voelde dat hij zichzelf inhield. Ik was er zeker van dat hij mijn hoofd wilde vastpakken en mijn gezicht wilde neuken, maar Meneer had duidelijk veel zelfbeheersing. Toen hij genoeg had, hielp hij me overeind en liep met me naar het St. Andreas kruis waar hij mijn armen en benen vastbond. Ik hield van het St. Andreas kruis, vooral als ik gegeseld werd en dat was precies wat Meneer vanavond van plan was. Ik vertelde hem mijn stopwoord, dat was Cupcake. Meneer was verrast door het stopwoord, maar alles in mijn leven heeft een betekenis. Hij begon me te geselen en het voelde als de hemel, de gesel over mijn lichaam. Maar Meneer stopte daar niet, hij zou me geselen totdat mijn rug lekker warm was, dan zou hij zijn naakte lichaam tegen het mijne drukken, me in mijn nek kussen en in mijn oor bijten. Hij maakte me zo opgewonden. Dan zou hij stoppen en opnieuw beginnen met de geseling, elke keer harder. Hij speelde met mijn kutje en duwde me naar de rand waar ik gewoon wilde overvallen en klaarkomen, maar hij zou stoppen en alles opnieuw beginnen. Op een gegeven moment begon ik me dronken en duizelig te voelen, ik was niet gewend aan dat gevoel en toen gebruikte ik mijn stopwoord Cupcake... Meneer en ik praatten over alles en waarom ik mijn stopwoord gebruikte. Ik vertelde hem dat ik niet van het gevoel houd om de controle te verliezen. Hij accepteerde het voorlopig, zei hij. Toen speelden we verder, Meneer kon neuken, hij was duidelijk een ervaren Dominant die wist hoe hij je hersens eruit moest neuken. Hij neukte me totdat ik minstens een paar keer klaarkwam voordat ik flauwviel. Ik moest een telefoon meenemen die Meneer wilde dat ik had voor nazorg, maar ik was bang dat ik verliefd zou worden op Meneer, dus terwijl Meneer nog sliep, sloop ik de kamer uit en liet de telefoon achter. Toen ik thuiskwam, was ik boos op mezelf omdat ik Meneer graag weer had willen zien, maar nu was hij weg. Weg en ik heb geen idee of ik hem ooit nog zal zien...

Een paar nachten na het evenement in de club waar ik Meneer ontmoette, ging ik met mijn vader naar een welkomstfeestje voor een van zijn vrienden die terugkwam naar Amsterdam. Sinds de dood van mijn moeder en broer ben ik altijd mijn vaders plus één, niet dat we heel close zijn, maar ik moet doen wat van me verwacht wordt. Mijn vader is een zeer rijke en invloedrijke man, wat ik zo goed mogelijk probeer te vermijden. Het welkomstfeestje van vanavond was een van die feestjes waar ik echt niet naartoe wilde. Ik bedoel, het is een oude vriend van mijn vader, wat moet ik daar in hemelsnaam doen? Ik stond met mijn rug naar de groep toen de vriend van mijn vader zich bij ons voegde. Toen hij sprak, wist ik zeker dat ik die stem kende. Zodra ik me omdraaide en mijn vader ons voorstelde, kwam er alleen maar uit mijn mond: Meneer?.........
Spijt van het Afwijzen van Mij

Spijt van het Afwijzen van Mij

614 Weergaven · Voltooid · _Gum_Addict_
"Nee." Mijn stem klonk sterk en eisend. Ik voel de aanwezigheid van mijn roedel om me heen, die me kracht en steun geeft, waardoor ik zelfverzekerd ben.

Ik zet een stap naar voren, pak een lok van mijn haar en draai die om mijn vinger.

Alle ogen zijn op mij gericht en mijn roedel trekt zich terug.

Mijn ogen ontmoeten elk paar ogen totdat ze landen op de persoon die me de meeste pijn heeft gedaan.

"Ik leef."


Lily heeft er altijd van gedroomd om haar partner te ontmoeten sinds ze verandert.

Maar haar hoop wordt verpletterd nadat hij haar voor de hele school afwijst. Om het nog erger te maken, is hij de toekomstige alfa van haar roedel.

Zonder om te kijken, besluit Lily zichzelf opnieuw uit te vinden.

Maar, wat heeft het voor zin als ze niet teruggaat en hem laat zien wat hij heeft gemist?


**Waarschuwing: Dit boek bevat expliciet taalgebruik, beledigingen, seksisme, geweld en bloed. Lees verder op eigen risico.

Gelieve mijn inhoud niet te reproduceren of kopiëren, sorry maar doe het niet.
Gevangen Door De Alpha

Gevangen Door De Alpha

1.3k Weergaven · Voltooid · Raina Lori
Hij grinnikte. "Zo responsief, schat? Je lichaam is zo gretig om me te hebben, hè? Toch bleef je me afwijzen terwijl je lichaam weet van wie het is, zo trouw."

Ik kan mijn lichaamsreactie niet beheersen. Ik ben gevangen met dit beest van een man.

God, help me alsjeblieft.

"Maak je geen zorgen, ik zal voor je zorgen, schoonheid," zei hij terwijl hij mijn hoofd kantelde en me hard kuste.

Na een gebroken hart door de campus hunk, verdronk Sandra zichzelf in ellende tot de avond van Valentijnsdag, toen ze een vreemdeling ontmoette en zichzelf aan hem verloor. Toen het effect van de alcohol wegebde, rende ze weg zonder om te kijken. Ze dacht dat het een eenmalige fling was, maar ze stond op het punt de grootste verrassing van haar leven te krijgen. Toen de vreemdeling opnieuw verscheen en haar midden op de dag ontvoerde, wist ze dat ze vastzat, maar de plek was buiten haar verbeelding. De man die ze dacht te kunnen vergeten na de verhitte passie, bleek niet zomaar iemand te zijn, maar de grote, slechte alfa van de weerwolvenclan? Wat zou ze doen als de alfa haar opeist?