Hartslied

Het gekrijs van mijn wekker is het eerste wat ik hoor als ik wakker word. Ik haat die wekker. Ik zou echt een radio-wekker moeten kopen, alles is beter dan een wekker die me doet denken aan de frituurpannen op mijn werk.

Godin, wat haat ik het om in de fastfood te werken. Maar fastfood is het enige wat ik kan krijgen binnen een half uur lopen van huis. Meestal kan ik de reistijd terugbrengen tot vijftien minuten als ik op mijn fiets rijd. Ik heb geen auto, zoals mijn oudere zus, zij heeft al twee auto's total loss gereden en zit nu op haar derde. Mijn ouders verwennen haar, ik haat het dat ze ons zo verschillend behandelen.

Helaas voor mij ben ik echt het kind van zowel mijn moeder als mijn vader. Ik heb het zelfs laten testen. Ik had het gedaan omdat ik helemaal niet op hen leek. Ik ben geboren met violette, bijna indigo gekleurde ogen. Ik had zwart haar dat zo donker was dat er een blauwe gloed oplichtte als er licht op viel. En dan was er nog mijn huid, een koper-olijfkleurige tint.

Ik ben Alora. De wolven van mijn Clan worden al generaties lang bleek geboren met blond haar en blauwe ogen. Beide Clans van mijn ouders hebben bewust alle donkere kenmerken eruit gefokt.

Maar er moest iemand zijn geweest, van de ene of de andere kant, die de genetica voor mijn kleuring had doorgegeven. De DNA-test die ik had laten doen... toonde aan dat ik verwant ben aan een van de zeven oorspronkelijke weerwolf bloedlijnen van onze roedel.

Ik lijk op mijn voorouder, Luna Heartsong, qua kleuring en al. De Maangodin zou haar bloedlijn gezegend hebben met kracht en geweldige stemmen. Een Heartsong's lied... komt uit het hart, zoals de achternaam al aangeeft, en tijdens het zingen konden ze de emoties van degenen die het hoorden beïnvloeden.

De voorbestemde partner van een Heartsong kon een diepere zielverbinding vormen wanneer de partners samen met kracht zongen. Een zeer krachtige en magische band werd gecreëerd die de partners door reïncarnatie heen zou binden, volgens de oude legendes.

In het begin had ik alleen met de Alpha over mijn DNA-test gesproken. Hij vond het een goed idee, dus hij was degene die het goedkeurde. Na de resultaten liet hij me het schilderij zien dat hij had van Alpha Luna Heartsong. Zo ontdekte ik dat ik bijna precies op haar lijk.

Ik vroeg mijn Alpha om de resultaten stil te houden voor mijn ouders. De reden dat ik hem dat vroeg, was omdat ik bang was voor wat mijn familie met me zou doen als ze wisten dat ik deze kennis had. Ik wist dat ze niet wilden dat het openbaar werd, omdat de kleuring van De Eerste Alpha, Luna Heartsong, verkeerd was. Dat was pure idiotie als je het mij vroeg. Ik heb de test echter in mijn voordeel gebruikt, als een hulpmiddel dat nodig was voor ontsnapping.

Elke verbintenis buiten de Frost en Northmountain bloedlijnen was al generaties lang "Strikt verboden". Je maakt de huid- en haarkleur niet vuil, je moest het eruit fokken. Of je werd in feite uit de Clans gegooid, en werd een Clanloze wolf. Of je moest hopen dat de partner die je boven de Clan had gekozen, een Clan had die je vrijwillig zou claimen.

Vroeger was ik bang voor de dag dat ze me zouden verstoten. Maar naarmate ik ouder werd, werd ik minder bang om te vertrekken, en na mijn afstuderen werd ik er wanhopig naar. Ik was pas op zesjarige leeftijd naar school gegaan. Toen werd ik het eerste jaar van school teruggehouden, op verzoek van mijn ouders.

Ze wilden niet dat ik in een klas zou zitten die te dicht bij die van mijn zus lag, ze wilden niet dat onze relatie te opvallend zou zijn. Niet dat het hielp, want zij werd zelf twee jaar teruggehouden. Daarom moet ik nog steeds met haar op school zitten. Sarah, en vreemd genoeg, haar drie beste vriendinnen, zaten nog steeds op school met mij.

Dus terwijl ik achttien ben en nog steeds op de middelbare school zit, had ik al kunnen testen, afstuderen en naar de universiteit kunnen gaan, fulltime zonder ook lessen op de middelbare school te hoeven volgen. De school had aangedrongen op het versnellen van mijn opleiding, maar mijn ouders zouden me niet zover laten komen. Mijn ouders hadden de directeur, toen die hen voor het eerst benaderde, verteld dat het was omdat ze bang waren dat ik niet zou weten hoe ik op zo'n jonge leeftijd op de universiteit zou moeten functioneren, ze wilden niet dat ik misbruikt zou worden, of dat er te veel van me verwacht zou worden.

In werkelijkheid wilden ze niet dat ik mijn oudere zus zou overtreffen, of een manier zou hebben om aan hen te ontsnappen. Dit leidde ertoe dat de directeur, de inspecteur en bijna al mijn leraren beseften dat mijn ouders me tegenhielden, en dat ze om hen heen moesten werken om me de opleiding te geven die ik niet alleen wilde, maar ook verdiende.

Dit alles betekende dat, hoewel ik al in de negende klas van de middelbare school had kunnen afstuderen, mijn ouders dat hebben voorkomen. Ik volgde nog steeds vroegtijdig collegeklassen. Die werden gewoon gevolgd als middelbare scholier. Ze vonden plaats aan de lokale Pack Universiteit. Ik werd daarheen gebracht na de middelbare schoollessen die ik volgde, alleen om het te laten lijken alsof ik de middelbare school nog nodig had. De universiteit was blij om zo'n slimme jonge student te hebben. Iemand die op schema lag om van de middelbare school af te studeren en een doctoraat te behalen.

Ik zal in feite een dubbele afgestudeerde zijn, maar dat maakt me niet uit, ik was dankbaar voor mijn opleiding. Mijn ouders wisten niets van de inspanningen die de school en de Alpha hebben geleverd om me te helpen mijn diploma's te behalen. Ze dachten dat mijn vervoer naar de campus van de community college voor remediërende lessen was, en dat mijn tijd in het laboratorium vereist was door de middelbare school om te slagen. Mijn zus gaf niet genoeg om iets van dit alles op te merken, ze was onwetend, wat een goede zaak was.

De doctoraatsprogramma's die ik volgde, zouden elk acht jaar duren om te voltooien. Ik heb alle drie de programma's in slechts vier jaar kunnen afronden, terwijl ik naar de middelbare school ging en werkte. Ik deed mijn stage in een laboratorium drie dagen per week, ik hoefde het niet meer voor studiepunten te doen. Ik had alle vereiste uren voor mijn licentie en diploma's al binnen. Maar het laboratorium was mijn toevluchtsoord. De fastfoodbaan was slechts twintig uur per week, net genoeg tijd om een klein winkelbudget te hebben en mijn mobiele telefoon te betalen. Als ik meer geld zou verdienen dan dat, zou ik de aandacht van mijn ouders trekken... en die van Sarah... en dat was het allerlaatste wat ik nu wilde.

Ik ben vijf voet negen, ik heb een cupmaat triple D, een lange, slanke, getrainde taille. Brede, welgevormde heupen, een grote, maar stevige, ronde kont. Mijn benen zijn lang en getraind, mijn armen ook getraind met spieren. Mijn huid, nog steeds de olijfkleurige tint waarmee ik geboren ben, is glad, zonder vlekken. Hoeveel klappen ik ook van mijn familie kreeg, mijn huid weigerde littekens te vertonen, ze verstopten zich in plaats daarvan in mijn hart en ziel.

Mijn haar hangt in zachte golven tot aan mijn heupen, ik zou het vlechten om het uit mijn gezicht te houden, meestal bind ik de vlecht in een knot om te voorkomen dat het in laboratoriumapparatuur of de frituurpannen op mijn werk terechtkomt. Anders liet ik het meestal los om mijn gezicht te verbergen. Mijn ogen zijn groot en amandelvormig, ze hellen omhoog bij de buitenste hoeken. Mijn violet met zilver omrande ogen worden omlijst door lange, dikke, zwarte wimpers. Ik heb een iets kleine neus, de punt iets omhoog gekanteld. Mijn lippen zijn vol en lichtjes pruilend, en van nature rood getint.

Ik was sterk en getraind, omdat elke weerwolf van de Pack moet trainen. De Alpha, om te verbergen hoe veel beter ik was in trainen dan mijn zus, uit angst voor wat mijn familie met me zou doen, liet me trainen met de Elite Master Trainers van de Pack. Ik heb in een ander gebouw getraind dan mijn zus en alle andere wolven in mijn klas, tot dit jaar.

Haar groep trainde nog steeds in een ander gebouw dan de senioren. Dit was omdat ze reservevechters waren, degenen die bij de roedel zouden blijven en zich in de schuilkelders zouden verstoppen. Ze moesten degenen binnenin beschermen. Ze hadden niet genoeg kracht om een eerste, tweede of zelfs derde verdedigingslinie te zijn. Ik was nu bij de senioren van het Alpha-klasniveau, en we trainden in ons eigen gebouw. Mijn vader was een voormalige Beta-kandidaat, mijn moeder een dochter van een Alpha en Beta. Ze waren beiden onder de illusie dat hun oudste in Beta-niveau training zat, 'Oh de leugens die Sarah hen vertelde.'

Ik bewaarde al mijn bijzonderheden voor na mijn afstuderen. De vrienden van mijn zus, en de meeste van onze middelbare schoolklasgenoten, dachten ofwel dat ik gewoon een nerdy weerwolf was, en een fastfoodmedewerker op rolschaatsen die hen eten bracht, de anderen geloofden de geruchten die mijn zus en haar vrienden verspreidden. Alleen de volwassenen die me hebben geholpen, hebben me laten weten hoe speciaal ik ben, nou ja, ze zeggen dat ik speciaal ben. Maar hoe kan ik dat zijn? Als mijn eigen bloed me haat omdat ik niet bleek ben. Ik had geen bijna wit blond haar, mijn ogen waren geen tint blauw. Ik had niet eens het kleine, slanke en gestroomlijnde figuur dat de rest van de vrouwen in mijn Clan hebben.

Naast hen voelde ik me dik, te groot en te donker. Hoewel ik weet dat ik niet dik ben, en donker zijn geen slechte zaak is. Ik trainde te hard om ook maar een ons vet te hebben, mijn training was nog een hulpmiddel dat ik zou gebruiken om aan mijn familie te ontsnappen. Het was een goede zaak dat weerwolven maar ongeveer vier uur slaap per nacht nodig hebben. Ik zou anders nooit al mijn opleiding en werk hebben kunnen doen. Bovendien is slapen alleen voor degenen die zich veilig voelen in hun huis.

En ik heb me hier nooit veilig gevoeld.