Hoofdstuk 10: Laten we praten

Ik was zo ontzettend moe. Ik was zo depressief dat ik niet meer Priscilla was. Ik was een soort chagrijnige zombie geworden.

"Hallo? Wat is er in godsnaam gebeurd?" vroeg Tommy. Hij, een van mijn beste vrienden, is hier, godzijdank!

"Ik... ik ben gewoon..."

"God, meid... je bent echt gestrest doo...

Log in en ga verder met lezen