Hoofdstuk 55: Ons kasteel

Dit is perfect. Verdomd perfect.

Ethan ligt naast me te slapen, zo vredig, en ik denk dat het een van de weinige keren is dat ik hem zo kan zien, omdat hij meestal eerder wakker is dan ik. Hij is altijd zo ijverig, zo gefocust op zijn werk. Ik moet toegeven dat ik hem bewonder. Altijd al gedaan.

H...

Log in en ga verder met lezen