Ona dowie się o tym świecie

Gonię.

Przez paprocie, nad powalonymi kłodami, pod niskimi gałęziami, które smagają nasze futra—liście rozrywają się, zapach zmiażdżonych igieł sosnowych unosi się w powietrzu.

Rzeka błyszczy przed nami—światło księżyca na wodzie, srebrna wstążka w ciemności.

Ona skręca w jej stronę, łapy bębnią o b...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie