Rozdział 38

Minęło dwadzieścia minut odkąd zeszliśmy do tunelu, który wyglądał jak stara linia metra, a ja wciąż byłem w szoku.

Podziemne miejsce wyścigów rozciągało się przede mną jak coś z szalonego snu. Betonowe ściany były pokryte street artem, wszędzie neonowe światła, a powietrze pachniało paloną gumą i...