Rozdział 118

Briar

Siedziałam tak przez długi czas. Plecami oparta o drzwi, z kolanami przyciągniętymi do piersi. Zapach starej skórzanej kurtki Wujka Jake'a był moim jedynym pocieszeniem, gdy pozwoliłam, by maska gniewu opadła, a łzy zaczęły płynąć. Czułam stratę, żałobę, ogromny ból w sercu, który był jak prz...