TRZYDZIEŚCI TRZY | OSADZONE W KAMIENIU

Jakiś czas później otwieram oczy. Boli mnie całe ciało, leżę na boku, zaledwie kilka stóp od miejsca, w którym wcześniej upadłam. Nocne niebo wciąż ciemne nade mną, moje wilcze zmysły działają automatycznie, ciemność jest jak delikatny dzień, ale cienki księżyc wysoko na niebie zdradza późną porę. O...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie