Rozdział pierwszy: Źle traktowany.

Podkradałam się korytarzem, trzymając plecy przyciśnięte do ściany. Słyszałam ich w kuchni, a przede mną był duży otwór drzwiowy. Musiałam tylko przejść niezauważona w odpowiednim momencie.

Zaglądając za róg, zauważyłam grupę kobiet odwróconych ode mnie. Wzięłam głęboki oddech, przygotowując się do przeskoczenia dwumetrowej przerwy. Przeklęłam w duchu, gdy szata, którą miałam na sobie, zaszeleściła, a ja potknęłam się i upadłam na podłogę. Wstrzymałam oddech w oczekiwaniu, wiedząc, że zostałam złapana. Wtedy w moim polu widzenia pojawiła się para czarnych butów.

Przełknęłam ślinę, patrząc w górę na wyniosły grymas Nicole. Zgarnęła swoje proste, lśniące, czarne włosy do tyłu, jej piwne oczy patrzyły na mnie z góry. Jej krągłe biodra były ubrane w czarną, obcisłą suknię, a ona stała z założonymi rękami. Była oszałamiająca i idealnym obrazem tego, czym powinna być kobieta. Jednak żywiła do mnie intensywną nienawiść. Jej dwie córki za nią miały takie same uczucia wobec mnie.

"Co robisz, Camila?" mruknęła. "I gdzie byłaś? co?" Jej głos był ponury.

Zostałam na podłodze, patrząc w bok, aby uniknąć jej wzroku.

"Ja... ja tylko chciałam pójść do swojego pokoju. Obiecuję, że już zrobiłam wszystko, co mi kazałaś." Wykrztusiłam, jąkając się, nie odpowiadając na pytanie, gdzie byłam. Zwęziła oczy na mnie i prychnęła.

"A co z pokojami gościnnymi, które kazałam ci posprzątać? Bo poszłam na górę i nadal były takie, jak je zostawiłam," zapytała Hailey, jej starsza córka bliźniaczka, patrząc na mnie z pogardą.

Cholera. Mruknęłam w myślach.

Wczoraj wieczorem dziewczyny sprowadziły dużo ludzi i zorganizowały imprezę. Impreza była tak głośna, że wielu z nich upiło się alkoholem; niektórzy spali przez noc i wyszli rano, korzystając z pokoju gościnnego. Więc tego ranka, zanim wszyscy poszli do swoich miejsc pracy, kazali mi posprzątać po ich bałaganie. Z ciężkim bólem głowy spowodowanym głośną muzyką i bezsenną nocą posprzątałam wszystko. Było trudno, ale nie narzekałam i udało mi się to zrobić.

Teraz zdając sobie sprawę, przypominam sobie, że nie posprzątałam pokoju gościnnego.

Jak miałam zapamiętać wszystko, co mówiła, kiedy miałam tak silny ból głowy?

Wstrzymując oddech, "Ja... ja... byłam chora, i... i... wtedy..." Wykrztusiłam słowa, jąkając się, nie wiedząc, jak się wytłumaczyć.

"Ja... ja... byłaś. Przepraszam, ale nie możemy cię wyraźnie usłyszeć przez twoje pieprzone jąkanie." Bailey, druga bliźniaczka, zaśmiała się. Obie miały blond włosy, ale różne kolory oczu. Hailey miała zielone oczy jak moje, ale Bailey miała niebieskie. Ich promienna, jasna skóra i smukłe ciała, w przeciwieństwie do mojego, były naprawdę oszałamiające. Po prostu nie mogłam z nimi konkurować.

„Och, Hailey, nie bądź taka. To nie jest wina Camili, że jej ojciec umarł, zostawiając biedną dziewczynę bez niczego w testamencie. Biedne dziecko.” Hailey cmoknęła językiem o zęby. Jej bliźniaczka zaśmiała się złośliwie z chorego żartu siostry.

Poczułam, jak serce zaczyna mnie boleć, a oczy zaczynają się szklić. Starałam się powstrzymać łzy. Ci ludzie są tak okrutni, zawsze zastanawiałam się, dlaczego tata po śmierci mamy poślubił drugą żonę. Mógł mnie wychować sam. Tęsknię za tatą. Jego nadmierna życzliwość i łagodność sprawiły, że nie był w stanie dostrzec prawdziwej natury osoby, której się zobowiązywał w małżeństwie. Zawsze starałam się ujawnić jej prawdziwe oblicze, ale on konsekwentnie odmawiał uwierzenia mi. Zobacz, gdzie mnie to zaprowadziło.

Spojrzałam na nie gniewnie za brak szacunku dla mojego taty. Udawały, że się o niego troszczą, kiedy żył, nawet gdy był chory. Udawały, że go kochają, a ja im nie ufałam. Zawsze widziałam przez ich fałsz. Tata nie, zaślepiony swoją głupią miłością do Nicole.

Nicole zmrużyła oczy na mnie i spojrzała gniewnie, po czym skinęła głową w stronę bliźniaczek. Po otrzymaniu wiadomości Hailey podeszła i przykucnęła przede mną. Zanim zdążyłam się odsunąć, złapała mnie za włosy i podciągnęła. Wstałam razem z nią, skrzywiłam się, gdy jej ręka zacisnęła się na moich włosach, zanim mnie puściła.

Odetchnęłam z ulgą, gdy ręka z pełną siłą uderzyła mnie w twarz, a ja upadłam na ziemię z jękiem. Skrzywiłam się ponownie, gdy moja lewa broda poczuła gorąco. Ręka pociągnęła mnie za włosy, a ja stanęłam, widząc Nicole, która patrzyła na mnie gniewnie.

„Ty mała, niewdzięczna, rozpieszczona smarkulo.” Wypluła jadowicie. „Karmiłam cię, pozwoliłam ci mieszkać w moim domu i przyjęłam cię po śmierci staruszka, a ty odpłacasz mi brakiem szacunku i nieposłuszeństwem. Głupia dziewczyno, cokolwiek zrobisz, zawsze będziesz pod moimi stopami i moimi córkami. Twoi rodzice cię opuścili; żadni krewni nie chcą cię przyjąć, ale jestem pewna, że uliczni mężczyźni by cię przyjęli. Mogłabym cię teraz wyrzucić i pozwolić ci radzić sobie na ulicy bez miejsca do życia. Czy tego chcesz?” Wypluła, chwytając mnie mocno za szczękę.

„Nie, przepraszam.” Zaszlochałam, łzy groziły, że popłyną po moich policzkach.

„Dobrze, teraz dlaczego nie pójdziesz i nie posprzątasz pokoi?”

Kiwnęłam głową, moje zielone oczy spotkały jej spojrzenie z niepokojem.

„Użyj słów,” powiedziała, krzycząc na mnie.