175

Draven’s pov

Powinienem był odejść w chwili, gdy usłyszałem jej śmiech.

Nie dlatego, że się go bałem, ale dlatego, że zrobił coś w środku mnie, co bolało jak człowieka słyszącego piosenkę, którą myślał, że już nigdy nie usłyszy. Taki ból, który przypominał ci, że wciąż jesteś człowiekiem... albo, ...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie