Rozdział 105

Nathan’s P.O.V

„Sophia! Sophia, poczekaj, proszę!” krzyknąłem, mój głos przebijał się przez szepty i przytłumioną muzykę, nogi już ruszyły zanim umysł nadążył.

Odpływała ode mnie, znikając w tłumie z napiętymi ramionami i zaciśniętą szczęką, gdy jej ojciec wyprowadzał ją, a matka szła tuż za nią.

Pr...