Rozdział 112

Sophia’s P.O.V

Powoli otworzyłam oczy, moje rzęsy trzepotały w ciepłym świetle słonecznym, które wpadało przez delikatne zasłony. Było miękkie i złociste, rzucając na wszystko cichy blask, jakby świat sam zdecydował się zatrzymać i pozwolić mi odetchnąć. Moje ramiona były pełne, mała rączka mojej có...