Rozdział 122

Punkt widzenia Tristana

Stałem tam, oszołomiony. Słowa nie dotarły do mnie od razu, nie tak jak powinny. Moje usta się otworzyły, ale nie wydobył się z nich żaden dźwięk. Mrugałem, próbując to wszystko poskładać.

Odwróciłem się ponownie do Zofii, czekając, mając nadzieję, że powie coś, cokolwiek. Al...