Rozdział 25

Punkt widzenia Sophii

Ukryłam twarz w zgięciu szyi Nathaniela, trzymając się go, jakby był jedyną prawdziwą rzeczą w tym rozpadającym się świecie. Jego ciepło przenikało przez moją skórę, uziemiając mnie, kotwicząc mnie. Jego zapach — ta znana mieszanka cedru i czegoś wyjątkowo Nathaniela — wypełnia...