Rozdział 46

Perspektywa Sophii

Odwróciłam się akurat na czas, by go zobaczyć, mojego ojca—stojącego na szczycie schodów werandy, jego wysoka sylwetka była zacieniona przez miękkie światło latarni, jego szczęka była zaciśnięta, a oczy utkwione we mnie z wyrazem, który sprawił, że serce skurczyło mi się w piersi....