Rozdział 49

Sophia’s P.O.V

"Tato," w końcu wyszeptałam, ledwie słyszalnie.

Nie odwrócił się od razu. Wciąż patrzył przez okno, jego profil zarysowany miękkim, szarym światłem.

Powoli wstałam z łóżka, upewniając się, że utrzymam równowagę, zanim ruszyłam w jego stronę, krok po kroku. Zbliżyłam się, aż byłam tylk...