Rozdział 64

Sophia’s P.O.V

Stałam tam, z rękami mocno skrzyżowanymi na piersi, szczęka zaciśnięta tak mocno, że wydawało się, że zaraz pęknie pod naciskiem. Głos Tristana, gładki i zbyt zadowolony z siebie, odbijał się w moich uszach jak paznokcie na szkle.

„Gabriella, wystarczy, że wskażesz na dzieło sztuki, a...