Rozdział 1 - Och tatusie-1

J A D E

"Tato!" mój przenikliwy głos rozległ się z drugiego piętra. Kłóciłam się właśnie z Quintinem, moim najlepszym przyjacielem, który był dla mnie jak brat. Mimo że był ode mnie dwa lata starszy, zawsze nim rządziłam, bo tak po prostu było między nami od zawsze.

Teraz musieliśmy rozstrzygnąć ważną sprawę, więc wezwałam jedyną osobę, która mogła nam pomóc.

Tą osobą był Dominic Giano Calvetti.

Samo wypowiedzenie jego imienia wywoływało dreszcze na mojej skórze. Ten Włoch był największym bossem mafii w Aelbank City, a poznaliśmy go, gdy miałam zaledwie sześć lat.

Widzicie, Quintin i ja zostaliśmy porwani i zabrani do szefa mafii o imieniu Enzo. W tamtym czasie Dominic właśnie przeprowadził się z Nowego Jorku, by założyć swoją własną mafię.

A co lepszego na zrobienie sobie imienia niż wyeliminowanie największych szefów mafii w okolicy?

W każdym razie, gdy ten wysoki, blady mężczyzna o srebrzystobiałych włosach wszedł do pokoju, było to jak zobaczenie anioła. Tylko że ten anioł nie przyszedł z skrzydłami i harfą, ale w fioletowym garniturze w paski i z fioletowym Desert Eagle. Wystarczy powiedzieć, że gdy rozwalił głowę Enzo na naszych oczach, to była miłość od pierwszego wejrzenia. Nie taka miłość miłość, ale wiecie, taka wdzięczna. Chociaż skłamałabym, gdybym nie przyznała, że ostatnio zastanawiałam się, jakby to było go pocałować.

Kiedy ta myśl po raz pierwszy pojawiła się w mojej głowie, semestr wiosenny na mojej uczelni powoli dobiegał końca, a egzaminy zbliżały się wielkimi krokami. Siedziałam na zajęciach z analizy rachunkowej i nagle głośno westchnęłam, przerywając profesora Mitchella.

Nie muszę mówić, że byłam zszokowana i zawstydzona, bo nie miałam pojęcia, dlaczego w ogóle o czymś takim pomyślałam. Może to były te nowe dorosłe hormony, jak je nazywałam, albo po prostu ekscytacja związana z pocałunkiem tak niebezpiecznego mężczyzny.

Oczywiście, ze względu na rzadką chorobę skóry, którą miał, Dominic nie wyglądał jak tradycyjny włoski mafioso. Ba, jego wygląd, przyznaję, był odpychający dla większości ludzi, gdy go pierwszy raz widzieli. Moja najlepsza przyjaciółka Blaire nadała mu przydomek Jack Frost, gdy spotkała go po raz pierwszy.

Jednak w moich oczach jego nienaturalnie blade cechy czyniły go jeszcze bardziej wyjątkowym.

Obwiniałam swoje nowe zainteresowanie o wszystkie te erotyczne romanse mafijne, które Blaire kazała mi czytać przez cały semestr. Była to część jej własnych zajęć pozalekcyjnych, aby poprawić swoje pisarstwo, ponieważ studiowała literaturę.

Od zawsze chciałam być częścią organizacji mafijnej Dominica, ale on jasno dał do zrozumienia, że rozważy moją prośbę dopiero po ukończeniu przeze mnie studiów. Dlatego od roku studiowałam na prywatnej uczelni, dążąc do uzyskania dyplomu z rachunkowości sądowej.

Co mogę powiedzieć, nie zamierzałam pozwolić, by Dominic wpadł za unikanie podatków.

Moje nowe emocje bardzo mnie zdezorientowały i myślałam o nich przez ostatnie sześć tygodni, odkąd zaczęły się moje wakacje letnie.

Z moimi dziewiętnastymi urodzinami zbliżającymi się wielkimi krokami, miałam nadzieję, że będę mogła zaspokoić tę nagłą i dziwną ciekawość, którą miałam wobec niego. Czułam, że pocałunek z nim pomoże mi przetworzyć te dziwne nowe uczucia, które rozwijałam.

Dominic nie był tak naprawdę ojcem w sensie dosłownym. Przynajmniej nie dla mnie, zwłaszcza że byłam dziewczyną, a on nie miał pojęcia o wychowywaniu dzieci.

Oczywiście, przyjął Quintina i mnie pod swój dach i zapewnił nam dach nad głową. Ale miał mafijną organizację do prowadzenia, więc to na służących i nauczycielach spoczywała opieka nad nami, a jako dzieci rzadko go widywaliśmy.

Dla mnie Dominic zawsze był bardziej jak ten irytujący, nadopiekuńczy starszy brat. Nawet jeśli doprowadzał cię do szału, nadal go szanowałeś i troszczyłeś się o niego.

Quintin i ja byliśmy jedynymi dziećmi, które kiedykolwiek mogły mieszkać w rezydencji Calvetti, i nie muszę mówić, że nie brakowało nam niczego.

Luksusowa posiadłość była zbudowana na zboczu wzgórz, a jej wysokość pozwalała nam cieszyć się pięknymi widokami na miasto. Szczególnie widok na molo, obok Wschodniego Doku w Canary Wharf, który stał w oddali, był jednym z moich ulubionych widoków.

Rezydencja Calvetti była pięknym dziełem architektury, z wieloma piętrami nad i pod ziemią. Były dwa główne wejścia, jedno na zachód, a drugie na wschód. Wewnątrz rezydencji, jak i na zewnątrz kompleksu, patrolowała liczba ciężko uzbrojonych ochroniarzy. Wznosząca się ponad każdą inną strukturę posiadłości, wieża strażnicza, obsługiwana przez dwóch mężczyzn przez cały czas, zapewniała maksymalne bezpieczeństwo.

Uwielbiałam tu mieszkać, i chociaż mogłam zostać na kampusie, zdecydowałam się tego nie robić. Gdyby to zależało ode mnie, nigdy bym nie odeszła, bo ludzie w tym budynku byli moją rodziną. Poza tym, dokuczanie im było po prostu zbyt zabawne!

Zostawiając Quintina, który mruczał pod nosem, podeszłam do otwartych drzwi mojej sypialni, wystawiłam głowę na korytarz i znowu krzyknęłam:

"Taaaaatuuuusiuuuu!" wrzasnęłam z uśmiechem, wiedząc, jak bardzo Dominic nienawidził, gdy tak go nazywałam.

Mogłam go sobie teraz wyobrazić, gdy bez wątpienia słyszał moje irytujące krzyki, siedząc w dużym salonie z Vincentem, tuż poniżej nas na pierwszym piętrze. Dominic pewnie warczał i zaciskał zęby, przeklinając moje imię, ale lubiłam myśleć, że miał do mnie słabość.

Vincent był człowiekiem niewielu emocji, a jego ciemne, płonące oczy były jak bezdenne baseny lodowatej cieczy. Wielu się go bało i szanowało, zasłużenie zdobywając swoje miejsce jako drugi po Dominicu. Mogłam sobie wyobrazić, jak jego ciemne brwi unoszą się, gdy moje krzyki docierały do jego uszu.

Moje myśli wróciły do pokoju, gdy Quintin krzyknął na mnie:

"Zapytam cię jeszcze raz, Jade, co do diabła zrobiłaś ze swoimi włosami?" zawołał, jego 178 cm sylwetka była sztywna.

"Możesz się po prostu wyluzować, Quin?" odpowiedziałam, używając mojego przezwiska dla niego, próbując go uspokoić.

"Nie mogę! Widziałeś swoją głowę?" Quintin gestykulował, jego głos stawał się coraz głośniejszy, "Dlaczego myślałaś, że to będzie dobry pomysł?"

"Co to za różnica? To moje włosy i mogę robić z nimi, co chcę!" odkrzyknęłam.

W tym momencie Dominic wparował do sypialni, "Dzieci, dzieci, dość tych kłótni..." jego słowa zamarły, gdy jego wzrok spoczął na nas.

Na jego wejście moje zielone oczy rozbłysły, "Tatusiu! Podoba ci się?"

"Jade! Co do diabła zrobiłaś ze swoimi włosami?" pytanie Dominica odzwierciedlało pytanie Quintina, gdy stał tam, jego blada twarz wykrzywiona w zmieszaniu.

Moje długie, karmelowo-brązowe włosy były teraz jaskrawo fioletowe. Błyszczące pasma otaczały moją delikatną twarz, a reszta gęstych loków spływała po moich plecach. Znalezienie dokładnego odcienia fioletu, który chciałam, było trudne, ale po miesiącach poszukiwań znalazłam salon, który go miał.

"Zafarbowałam je, oczywiście! Zrobiłam to na moją imprezę urodzinową później. Za kilka godzin będę miała dziewiętnaście lat i powiedziałeś mi kilka lat temu, że mogę zafarbować włosy na fioletowo, gdy skończę osiemnaście. Pomyślałam, że roczne opóźnienie nie jest takie złe," mój uśmiech był szeroki.

Niebieskie oczy Dominica rozszerzyły się, wyraźnie zaskoczone, że w ogóle pamiętałam tę rozmowę.

"Oczywiście żartowałem! Nie myślałem, że mówisz poważnie; to było ponad dekadę temu, na Boga," wykrztusił.

"I z tym, wychodzę!" Quintin powiedział, szybko dodając, "Idę omówić przygotowania do imprezy z Jee-minem. Postarajcie się nie pozabijać za bardzo," jego śmiech można było usłyszeć, gdy zaczął wychodzić.

"Wyślij tu Jee-mina na chwilę, zanim wyjdziesz," Dominic rozkazał, zanim Quintin wyszedł.

Delikatnie szturchając jego ramię, "No i co..." powiedziałam, kręcąc się wesoło, "Podoba ci się, tatusiu?"

Wziął głęboki oddech, a jego oczy zwęziły się, "Jade, ile razy mówiłem ci, żebyś mnie tak nie nazywała? Wiesz, jak bardzo mnie to irytuje!"

"Dokładnie..." cichy chichot uciekł mi z ust, gdy kontynuowałam, "Poza tym, używanie imion Dominic albo pan Calvetti nie jest tak zabawne, a cóż, chciałam mieć coś innego do nazywania cię poza zwykłym Dom..." zatrzymałam się i wydęłam usta, zanim dodałam, "Bądź wdzięczny, że nie zdecydowałam się nazywać cię Tatusiem Domem. Chociaż, myślałam o Domie Domie, brzmi całkiem nieźle, prawda?"

Dom Dom. Mówienie tego na głos sprawiało, że chichotałam jeszcze bardziej. Wymyśliłam to na podstawie jego preferencji seksualnych, przynajmniej na podstawie plotek, które słyszałam. Z pewnością Dom Dom brzmiało lepiej niż Tatuś Dom Dick, a porównując oba, myśl ta sprawiła, że parsknęłam śmiechem, próbując go stłumić.

Na wzmiankę o Domie Domie, Dominic cicho warknął, "Jade..." Uwielbiałam, gdy mówił moje imię.

Moje prawdziwe imię to Martha Miller, ale nienawidziłam go, bo przypominało mi o przeszłości i brzmiało zbyt nudno. W końcu zmieniłam je.

Dominic zaproponował imię Jade, stwierdzając, że intensywność moich zielonych oczu przypomina mu Jadeit. Od razu zakochałam się w tej nazwie.

Uśmiechając się, podeszłam jeszcze bliżej niego i objęłam jego lewe ramię. Z westchnieniem oparłam głowę na jego ramieniu, jego 193 cm wzrostu górował nad moimi 170 cm. Jak zawsze, pachniał tak dobrze, że nie mogłam się powstrzymać od wdychania zapachu jego perfum.

Wydymając usta, spojrzałam na niego, "Więc, podoba ci się ten kolor, Dom? Pasuje do twojego ulubionego odcienia fioletu."

Gdy miał odpowiedzieć, ktoś zapukał do drzwi.