Rozdział 36

Weston

„To jest gówno!” krzyczę i uderzam pięścią w najbliższą ścianę.

Czuję, jak skóra pęka, ale to ignoruję.

„Stary, musisz się uspokoić,” mówi Sawyer, ale brzmi równie wkurzony jak ja.

Ślad za śladem prowadził nas donikąd. Miesiące minęły, a my nadal nie znaleźliśmy tych skurwieli, którzy...