Rozdział dwieście dwadzieścia trzeci.

Jej gardło było suche, a palce drżały, gdy ściskała telefon. Zamknęła oczy, próbowała oddychać, ale jej serce waliło tak głośno, że odbijało się echem w uszach.

Nie bój się, Meera... nie bój się... mówiła sobie, ale jej ciało nie słuchało.

Owinęła się ciasno swoim szalem, chroniąc, co mogła, i p...