Rozdział siedemdziesiąty piąty

Pod Koroną

Nie spałam.

Nie mogłam.

Za każdym razem, gdy zamykałam oczy, widziałam jej twarz, twarz mojej matki, stopioną w popiół z jej krzykiem, który odbijał się echem, jakby przekleństwo było wszyte w moje kości. Kael wiedział, co robi. Każde wspomnienie, które zniekształcał, było jak kolejna ...