Rozdział 177

Bez względu na to, ile razy zamykałem oczy, sen nie przychodził.

Po prostu nie chciał.

Więc leżałem tam, słuchając ciszy, obserwując, jak Jax oddycha, patrząc, jak światło lampy pada na krawędź jego szczęki. I to było w porządku przez chwilę. Dopóki mój mózg nie zaczął biegać w kółko, czego nie chci...