Rozdział 24

PERSPEKTYWA XANDERA

Pukanie jest na początku ledwo słyszalne, tak ciche, że prawie przekonuję siebie, że to sobie wyobraziłem. Moja głowa jest zamglona od w końcu zasłużonego snu, a ja kurczowo trzymam się ciepłych prześcieradeł, jakby miały mnie z powrotem wciągnąć w sen. Nie ma mowy, żebym wstał. ...