92. „Nie zasługuję na ciebie.”

Christopher unosi swoje przyciemnione oczy, pochłonięty nie tylko gorączką, ale tysiącem płomieni wrzących w jego wnętrzu. Jego ciało, umysł, a nawet dusza zdają się płonąć jednocześnie.

Moje powieki stają się ciężkie, myśli całkowicie się rozpuszczają, gdy moja głowa odchyla się do tyłu, a z moich ...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie