Rozdział 102 Nostalgia

Veda zauważyła, że ręka Zoey zamarła w powietrzu, a jej oczy były nieobecne, jakby zagubione w myślach. Delikatnie odgarnęła kosmyk włosów z twarzy Zoey.

"Hej, Zoey, nie spiesz się z zupą. Nie będzie smakować tak dobrze, gdy ostygnie. Sprawdzę kwiaty na balkonie. Zaniedbałam je przez kilka dni i pe...

Zaloguj się i kontynuuj czytanie