01

"Użyłeś mnie!" zaszlochałam, płacząc do mojego partnera, który właśnie mnie odrzucił. "Kopulacja ze mną była twoją drabiną do władzy, Roderick! Twoja wataha wspięła się w hierarchii dzięki mnie! Teraz, gdy osiągnąłeś swoje ambicje, nie potrzebujesz już brzydkiej dziewczyny, tak? Ale rok temu byłeś gotów kopulować ze mną!"

"Oszczędź mi tego!" Roderick przewrócił oczami. "Nie udawaj, że nie wiedziałaś, że w pewnym momencie cię zostawię. Naprawdę myślałaś, że uczyniłbym cię Luną mojej watahy? Ledwo mogę znieść twój widok, Lyric. Jak oczekujesz, że zabiorę cię na spotkania Alfa i przedstawię innym? Jesteś odrażająca!"

"Ale to nie ja dałam sobie tę bliznę!" płakałam gorzko. "I obiecałeś, że zabierzesz mnie do najlepszych lekarzy. Nie zrobiłeś żadnej z tych rzeczy, Roderick! To mogłoby pomóc!"

"Co? Nawet twoja własna rodzina nie troszczy się wystarczająco, żeby zabrać cię do lekarzy, a ty myślisz, że ja bym to zrobił? Przestań marzyć, Lyric i wynoś się z mojej watahy!"

Łzy zamazywały mi widok. To nie był pierwszy raz, gdy nazywano mnie brzydką, ale bolało bardziej za każdym razem, gdy słyszałam to od Rodericka.

Wiedziałam, że Roderick nie miał do mnie miłości, kiedy moja rodzina połączyła mnie z nim rok temu. Przez rok żyliśmy jak obcy, mimo że byliśmy sparowani. Nadal byłam dziewicą, bo nie mógł nawet zmusić się, aby mnie dotknąć.

To nie była moja wina, że byłam brzydka. Zostałam poparzona żelazem z dodatkiem srebra, gdy byłam dzieckiem, co pozostawiło ogromną bliznę po stronie mojej twarzy. Nadal nie wiedziałam, kto był za to odpowiedzialny, ale musiałam dorastać z tym żądłem odrzucenia. Nawet moja własna rodzina mnie nienawidziła i wstydziła się mojego wyglądu.

Ale myślałam, że Roderick będzie inny. Myślałam, że mnie pokocha. Okazuje się, że w świecie, gdzie rangi są najważniejsze dla liderów watah, oszustwo było nieuniknione.

Spojrzałam na niego z gniewem. Naprawdę kochałam tego mężczyznę i chciałam, żeby mnie pokochał. Ale teraz, życzę mu cierpienia za to, co mi zrobił.

"Jesteś potworem," wycedziłam słowa. "I mam nadzieję, że kiedyś za to zapłacisz."

Zaśmiał się, pustym dźwiękiem. "Przeklęta Lyric, jak dokładnie ma się to stać? Jestem teraz trzecim najpotężniejszym Alfą. Moja wataha jest na szczycie, podczas gdy twoja rodzina jest pod moimi stopami! Nie możesz mi już nic zrobić. Zawsze byłaś i zawsze będziesz bezwartościowa!

"Słuchaj, już cię odrzuciłem, a ty zaakceptowałaś. Choć jest jeszcze jedna formalność, ale jak dla mnie, już nic dla mnie nie znaczysz. Więc wynoś się z mojej watahy! Natychmiast, zanim każę strażnikom wyrzucić cię!" Jego spojrzenie było lodowate, a zanim zdążyłam odpowiedzieć, wyszedł.

.........

Po tym, jak udało mi się jakoś pozbierać, opuściłam watahę Rodericka i postanowiłam wrócić do domu — do watahy mojego ojca. Nie byłam w domu od czasu, gdy przeprowadziłam się do watahy Rodericka, i miałam nadzieję, że będą skłonni mnie przyjąć.

Moja rodzina nigdy tak naprawdę mnie nie lubiła. Wszystko zaczęło się rozpadać po tym, jak moja matka odeszła — porzucając mnie, gdy miałam cztery lata. Mój ojciec wybrał nową partnerkę i nagle nie miał dla mnie czasu. Potem dostałam swoją bliznę, a on stał się jeszcze bardziej odległy.

Strażnicy przepuścili mnie przez bramę, ale kiedy zadzwoniłam do drzwi salonu, moja przyrodnia siostra i jej matka otworzyły. Ku mojemu zaskoczeniu, nie chciały mnie wpuścić.

"Wróć do Rodericka i błagaj go jeszcze trochę, Lyric. Nie ma dla ciebie miejsca tutaj," powiedziała Nora, gdy wyjaśniłam im wszystko.

Pomimo moich prób wzbudzenia ich litości, dając im do zrozumienia, że nie mam dokąd pójść, kazali strażnikom mnie wyprowadzić.

Zawsze uważali mnie za hańbę dla rodziny i cieszyli się, gdy wyjechałam do stada Rodericka. Teraz nie chcieli mnie z powrotem.

.........

Wieczorem siedziałam w barze, moim ulubionym barze—Bez Twarzy Pijak. Tutaj mieszali porcje wystarczająco mocne, by upić wilka, i nie musiałam się martwić o rozpoznanie i ocenianie, ponieważ każdy klient używał masek.

To był mój ulubiony bar od lat. Gdyby ludzie musieli widzieć moją twarz, pomyśleliby, że piję dlatego, że jestem brzydka.

"Jesteś zbyt brzydka." Słyszałam te słowa zbyt wiele razy, mogłabym je recytować we śnie bez pomyłki.

Ale najbardziej bolała zdrada Rodericka. Jeszcze bardziej bolesne było to, że nie mogłam mu nic zrobić. Jego stado było teraz bardzo potężne, a ja byłam brzydką, odrzuconą dziewczyną, która nawet nie miała rodziny, do której mogłaby wrócić. Nikt nigdy nie chciałby mnie. Jaki był sens życia?

Opróżniłam ostatni łyk mojego drinka i próbowałam wstać, gdy nagle ktoś powiedział: "Proszę o dolewkę dla pani."

Odwróciłam się z zaskoczeniem, widząc mężczyznę zajmującego miejsce obok mnie. Barman skinął głową i zaczął przygotowywać dolewkę.

Zmarszczyłam brwi w zaskoczeniu, patrząc na nowo przybyłego. Nie mogłam zobaczyć jego twarzy, ponieważ nosił maskę tak jak ja, ale coś w jego wyglądzie mówiło mi, że jest wyrafinowany.

Jego garnitur był marki Mason Étoile, a zegarek Aristo Tempus. Przeciętny wilk nie mógłby sobie na to pozwolić.

"Przychodzisz tu pić samotnie od jakiegoś czasu," powiedział, zaskakując mnie.

Jego głos... Był kojący i niemożliwy do zignorowania.

Spuściłam wzrok, czując się trochę zawstydzona. Jak on może to wiedzieć? "Nie wiem, o czym mówisz."

"Twoja maska." Skinął podbródkiem w moją stronę. "Nigdy jej nie zmieniłaś."

Ach. "To znaczy, że ty też często tu przychodzisz."

"Tak. Nie jest to do końca na moim poziomie, ale to moje ulubione miejsce. Lubię, gdy nikt mnie nie ocenia."

Barman wrócił z moim drinkiem. Podziękowałam nowo przybyłemu, zanim napiłam się z mojego kieliszka.

"Z tego, co widzę, musisz być zmartwiona. Ja też jestem. Więc dlaczego nie zawrzemy umowy, pani? Zabawić się przez noc i rozstać się rano?"

Spojrzałam na niego z szokiem. Oferował jednorazową przygodę!

"Ale ty—ty nawet mnie nie znasz," wymamrotałam nieśmiało.

"Nie muszę. To tylko dla zabawy."

Było coś w jego sposobie mówienia. Mogłam powiedzieć, że to człowiek, który nie dba o uczucia innych i jest tu tylko po to, by dostać to, czego chce.

"Chociaż muszę cię ostrzec," cmoknął. "To będzie długa noc. Mam... problemy z kończeniem na kobiecie. Nigdy nie kończę. Więc, jak powiedziałem, to tylko dla zabawy."

Hę? Nie mógł osiągnąć orgazmu podczas intymności? Ale słyszałam, że to najlepsza część. Jak mógł cieszyć się intymnością, jeśli nigdy nie kończył na kobiecie? Myśl o tym była smutna.

Pomimo tego, jak absurdalnie to brzmiało, część mnie była skuszona. Zawsze byłam ciekawa intymności. Nikt nigdy mnie nie lubił z powodu mojej blizny, nawet mój partner—ex-partner.

Po wielu przekonywaniach ze strony nowo przybyłego, dałam temu myśl.

"Czy możemy zostawić maski na twarzach?" Znienawidzisz mnie tak jak inni, jeśli zobaczysz, jak brzydka jestem.

"Oczywiście." Wzruszył ramionami. "Twoje życzenie jest moim rozkazem, księżniczko."

Księżniczko? Moje wnętrzności się skręciły.

O nie. Nie wiedział, że wyglądam jak potwór. Gdyby wiedział, uciekłby jak inni.

Byłam bliska płaczu. Czasami naprawdę chciałam być traktowana jak 'księżniczka.'