Rozdział 173

Ximeana

Ból, który trwał tylko sekundy, zanim moje ciało samo się uzdrowiło. „Skończyłeś już, wujku?” zapytałam z uśmiechem na twarzy, wstając na nogi.

Oddałabym wszystko, żeby zobaczyć teraz wyraz jego twarzy, pomyślałam. Podeszłam bliżej do niego, ale on szybko cofnął się o kilka kroków, p...