Rozdział 154

Christian łapie oddech z przerażeniem, potykając się trochę, gdy natychmiast opuszcza rękę i szarpie za nóż, który upada na podłogę. „Iris!” krzyczy, jego głos drży. „Co do –“

Ale wtedy warczy, chwytając mnie za ramię i odciągając na bok. Gwałtownie łapię oddech ze zdziwienia – nie z bólu – i patrzę...