Rozdział 214

Lyra

Ale wtedy on to powiedział.

"No cóż, powiedziałbym tak," wymamrotał Damon, jego głos był szorstki i chrapliwy, wysyłając dreszcze prosto do moich palców u nóg. Przez pół sekundy uśmiechnęłam się, jakby zwycięstwo było moje.

A potem dokończył.

"Ale to może poczekać, kotku."

Poczekać.

...