Rozdział 138

Dallas’ punkt widzenia

Warczę trochę głośniej tym razem. Mam dość bycia ludzką poduszką na igły.

„Ciociu Elizo, czy to naprawdę konieczne?” pytam ją, patrząc w lustro, widząc jak Tyana tłumi uśmiech.

„Już znasz odpowiedź na to pytanie, Dallas. Musisz przestrzegać protokołu, a to oznacza noszenie suk...