Rozdział 35

„Twój osobisty strażnik. Od kiedy miałaś dziesięć lat. Ten, któremu Twój tata ufał, żeby strzegł Twojego pokoju. Ten, który zabierał Cię na balet, kiedy byłem w Rumunii. Ten Marco.”

Stodoła wydawała się zimniejsza. Moje ręce drżały, nie wiedziałam, czy to z szoku, zdrady, czy z powodu pękającego ser...