Rozdział 92

Morgana

Bursztynowe światło świecy tańczyło po rysach Garricka, gdy patrzyłam, jak pochyla się do przodu, jego oczy błyszczały desperackim głodem władzy. Jakże doskonale plastyczny się stał, ten brutalny dowódca, który uważał się za mojego równego. Pozwoliłam, aby na moich ustach pojawił się uśmiec...