Rozdział Sto sześćdziesiąt trzeci

Rozdział Sto Sześćdziesiąty Trzeci

Adam odchylił się na krześle, oczy ciężkie od porannego zmęczenia.

Żaluzje były częściowo zasunięte, pozwalając promieniowi światła przeciąć jego biurko.

Caleb wyszedł jakiś czas temu, a jego słowa wciąż krążyły w głowie Adama jak dym, którego nie mógł odpędzić....