Rozdział trzydziesty siódmy

Adam odchylił się na krześle, skóra cicho zaskrzypiała pod jego ciężarem, gdy przeglądał plan dnia na tablecie.

Dom był niezwykle cichy—zbyt cichy. Był przyzwyczajony do delikatnych kroków Tii, jej niepewna obecność była zarówno zabawna, jak i... dziwnie kojąca.

Telefon zabrzęczał na biurku, przer...