Rozdział 118

Sereny punkt widzenia

Odgarniam kosmyk włosów za ucho, zmuszając się do lekkiego uśmiechu, jakbym nie czuła, że skóra mi się najeża z dyskomfortu. Słowa ojca o Aesonie wciąż odbijały się echem w mojej piersi, a gdy próbowałam je mentalnie odsunąć na bok, głos matki wdarł się do pokoju jak niespodzi...