บทที่ 122 ตอนที่ 122

“แบรี่...ได้โปรด...แบรี่...”

บาสเตียนอ้าปากกว้างงับเต้างามเข้าไปในอุ้งปาก เขาดูดดื่ม ลิ้มเลียราวกับกระหายจัด ผักหวานนอนระทดระทวยอย่างหมดสิ้นความละอาย ปากก็ร้องครางไม่หยุดกับความวาบหวามที่พ่อหนุ่มหล่อลากไส้บนร่างกระทำให้รู้สึก

“แบรี่...ได้โปรด...”

เจ้าของชื่อที่กำลังจูบไซร้ไปทั่วผิวสาวเงยหน้าขึ้น ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ