บทที่ 2 ตอนที่ 2
ตอนที่เสี่ยอนันต์รับหล่อนเข้ามาทำงานใหม่ๆ หลินมองปราดเดียวก็รู้ว่าอีตาคนนี้หัวงูและเจ้าชู้แค่ไหน นับเป็นข้อดีที่บ้านหลังนี้มีลูกสาวของเสี่ยอยู่ด้วย ทำให้หลินยังรอดปากเหยี่ยวปากกามาจนถึงทุกวันนี้ ทั้งที่รู้ว่าเสี่ยอนันต์พยายามหาโอกาสอยู่บ่อยครั้ง
“เสี่ยค่ะ… อย่าลืมนะว่าสิ้นปีนี้เสี่ยสัญญาว่าจะขึ้นเงินเดือนให้หลิน”
หญิงสาวรีบทวงเมื่อสบโอกาส
“ไม่ลืม… สิ้นปีอั๊วขึ้นเงินเดือนให้ลื้อแน่ๆ แต่ถ้าลื้ออยากได้เร็วกว่านั้น… ก็ควรจะมีอะไรมาแลกเปลี่ยน”
เสี่ยอนันต์เจ้าเล่ห์ เพราะของฟรีไม่มีในโลก แกกล่าวพลางจ้องมองสองเต้าอวบใหญ่ของหลินตาเป็นมัน
“แลกเปลี่ยน… เอ่อ เสี่ยหมายความว่า… ”
แค่มองหน้าก็เห็นดวงตาหื่นกามของเสี่ยอนันต์
“ใช่… ลองบอกมาสิว่าลื้อมีสิ่งแลกเปลี่ยนน่าสนใจพอที่จะเอามาเป็นข้อแลกเปลี่ยนหรือเปล่า”
เสี่ยหื่นเดินมาทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งบนเก้าอี้หนังซึ่งเป็นโต๊ะทำงานของตน ตั้งอยู่อีกมุม ลึกเข้ามาด้านใน ไม่ห่างกันนักกับโต๊ะของหลิน
หลินรู้สึกว่าตัวเองกำลังโดนท้าทาย หล่อนขยับลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก้าวเนิบช้าเข้ามาหาเสี่ยอนันต์ หยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขา สืบเท้าเข้ามาใกล้ทีละนิด เมื่อถึงระยะมือเอื้อม เสี่ยอนันต์ก็รวบเอวหล่อนมานั่งลงบนตัก
“อุ๊ย… ”
หลินอุทานออกมาด้วยความตกใจ อะไรแทงก้น
“บอกมาสิ… หนูจะเอาอะไรมาแลกเปลี่ยน”
เสี่ยอนันต์เป็นคนไทยเชื้อสายจีนที่ตัวใหญ่และแข็งแรงมาก จึงช้อนร่างบอบบางของหลินขึ้นมานั่งบนตักของเขาได้อย่างง่ายดาย
“หืม… ไหน… ลองบอกมาสิว่าลื้อมีอะไรแลกเปลี่ยนกับเงินเดือนที่จะเพิ่มให้”
เสี่ยหื่นถามขณะไหล่ข้างหนึ่งของหลินเบียดแนบอยู่กับอกของเขาในลักษณะตะแคงลำตัวเข้าหา ก้นของหลินวางอยู่บนตักของเขาพอดิบพอดี แรงเสียดสีทำให้อวัยวะเพศของเสี่ยอนันต์คัดแข็งขึ้นมาเป็นลำ ดุนดันอยู่ระหว่างกลีบก้นของหญิงสาว
“บอกมาซิ… ว่าลื้อมีอะไรเป็นข้อแลกเปลี่ยน… ”
เสี่ยหื่นก้มกระซิบจนลมหายใจร้อนๆ ลวกรดอยู่ข้างแก้มของหลินที่ตอนนี้กำลังอ่อนละทวยอยู่ในอ้อมแขนข้างหนึ่งของเสี่ยที่สอดรองแผ่นหลังของหล่อนเอาไว้
“หนูมีสิ่งที่เสี่ยต้องการค่ะ”
หลินไม่ได้เพียงแค่ตอบด้วยคำพูด หากยังค่อยๆ แกะกระดุมเสื้อของตัวเองทีละเม็ด กระทั่งกระดุมเม็ดสุดท้ายที่แนวสาบเสื้อหลุดออกจากกัน สองเต้าที่ดุนดันอยู่ในบราเซียผุดเผยออกมา
“อั๊วชอบที่ลื้อเข้าใจอะไรได้ง่าย”
เสี่ยหื่นกระตุกยิ้มได้ใจ ตวัดลิ้นเลียริมฝีปาก ตาจ้องมองร่องนมเบียดชิด รีบแหวกเสื้อของหลินออกจากกัน
“อู้ว… ใหญ่… ใหญ่มาก… ใหญ่กว่าที่อั๊วคิดเอาไว้”
เสี่ยอนันต์จุ๊ปาก ดวงตาเบิกโพลงด้วยความหื่น จ้องมองสองเต้าอะร้าอร่าม เอามือรูดสายบราเซียร์ลงมากองที่ต้นแขน เต้าทรวงอวบใหญ่ของหล่อนเด้งออกมาอวดความขาวเนียนตรงหน้า
“สวย… ขาว… ใหญ่… ”
เสี่ยอนันต์บรรยายภาพตรงหน้า ไม่คิดว่าซาลาเปาสองลูกที่ซุกซ่อนเอาไว้ภายในร่มผ้าของหล่อน จะขาวเนียนสะดุดตา ขาวมากจนแลเห็นเส้นเลือดสีเขียวๆ กระจายเป็นสายลางๆ อยู่ภายใต้เนินเต้าอวบเต่ง
“ใหญ่… ใหญ่มาก… อั๊วชอบที่สุด”
เสี่ยอนันต์ละล่ำละลักชม เต้านมที่เห็นอยู่นี้อวบใหญ่เสียจนฝ่ามือของเขาที่ว่าใหญ่ก็ยังทาบไม่มิด
“ว้าว… ทั้งนุ่มทั้งแน่น”
เสี่ยอนันต์ไล้ฝ่ามือลงบนความนุ่มแน่นของเต้าเนื้อ บีบบี้หัวนมชูชันเป็นทรงสวยคล้ายลูกเชอร์รี่น้อยๆ หัวนมของหลินยังเป็นสีชมพูสวย ไม่ดำคล้ำ เพราะว่าหล่อนเป็นผู้หญิงที่มีผิวพรรณขาวผ่องเหลือเกิน
“ซี้ดดดด… อ่า… ”
โดนบีบหัวนม หลินเผลอร้องออกมา เมื่อเขาเห็นว่าหล่อนพริ้มตามีอารมณ์ก็รีบก้มลงจูบฟัดทรวงอกอวบใหญ่ด้วยความกระหาย
“ขอเสี่ยดูดนม… เดี๋ยวเพิ่มเงินเดือนให้”
บอกพลางครอบริมฝีปากลงบนเต้านม ดูดหัวนมแรงๆ เสียงดังจ๊วบๆ ตวัดลิ้นรวบสลับกดขยี้วนเลียรอบวงป้านลานหัวนมจนแข็งตัวขึ้นเป็นตุ่มไต ปูดเป่งแดงเรื่ออยู่ในอุ้งปากของเสี่ยหื่น
จ๊วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“ชอบเหลือเกิน… นมใหญ่แบบนี้อั๊วชอบสุดๆ”
ผู้เป็นนายละล่ำละลักบอก เสียงดูดดังจ๊วบจั๊บคลอไปกับเสียงร้องครางกระเส่าของหลิน หล่อนปล่อยให้เสี่ยอนันต์ดูดนมอยู่นานจนเขาพอใจ
“พอหรือยังจ๊ะเสี่ย… อูย… ”
หลินรู้ว่าว่าสะโพกของหล่อนกำลังบดคลึงอยู่กับดุ้นเนื้ออุ่นๆ แข็งตัวเป็นลำอยู่ตรงหว่างขาของผู้เป็นนาย หล่อนทำว่าว่าจะขืนกายออกมา ทว่ามาถึงขั้นนี้แล้วเสี่ยอนันต์ไม่ยอมง่ายๆ ถ้าจะให้ขึ้นเงินเดือนหลินต้องแลกมากกว่านี้
