บทที่ 99 ตอนที่ 99

เสียงดูดกินนมจากเต้าอยู่ครู่ใหญ่ๆ จนหนำใจ ลุงทิมม์ค่อยๆ ไล้เลื่อนใบหน้าไซ้ลงมาบริเวณท้องน้อยแขม่วเกร็งพร้อมกับเหลือบมองใบหน้าที่กำลังบิดเบ้เหยเก

“อุ๊ย… ”

นีรยาหลบสายตาวูบ รู้สึกอับอายที่ต้องมานอนถ่างขาให้ผู้ชายมอง

สติที่คืนกลับมาทำให้หล่อนพยายามหนีบหน้าขาแน่นด้วยความอาย แต่ก็แพ้พ่ายเรี่ยวแรง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ