ออกจากบ้านของเขา

“ฉัน... อยู่กับคุณแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว” ฉันกระซิบ ความจุกในลำคอขู่ว่าจะดึงเสียงสะอื้นให้ออกมาจากอก ฉันเดินไปยังประตู แต่ละก้าวหนักอึ้งกว่าก้าวที่แล้ว อเลสซานโดรไม่พูดอะไรเลย

ไม่มีการขอโทษ

มีเพียงความเงียบ

พอถึงประตู ฉันลังเล ไม่ใช่เพราะหวังว่าเขาจะรั้งฉันไว้ แต่เพราะส่วนลึกที่น่าสมเพชในใจยังคงหวั...