บทที่ 95 บทที่ 94 เหมียวๆ

บทที่ 94 เหมียวๆ

@เช้าวันต่อมา

แสงแดดในยามเช้าตรู่ของวันใหม่สาดส่องผ่านม่านลายลูกไม้สีขาวสะอาดตากระทบกับใบหน้าคมคายช่วยปลุกให้ก๊วยเจ๋งที่กำลังหลับใหลงัวเงียตื่นขึ้นมา

เด็กหนุ่มบิดเร้าร่างกายไปมาไล่ความเมื่อยล้าพลางยกแขนเหยียดขา ฝ่ามือหนากำหมัดแน่นเปล่งเสียงครางอื้อผ่านลำคอแห้งผาก

"..."!! ร่างกาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ