บทที่ 112 112

“ค่ะ” กานติกาละสายตาจากเมนูมองหน้าชายหนุ่มที่ส่งยิ้มให้เธออยู่ก่อนแล้ว เธอยิ้มกลับรู้สึกดีที่เขารู้ใจเธอไปเสียทุกอย่าง

“เนื้อวัวที่นี่อร่อยมาก เป็ดปักกิ่งก็ดีมาก ๆ เช่นกัน” ดรัณภพพูดพร้อมพลิกหน้าเมนูแล้วเอ่ยเป็นภาษาจีนกับพนักงานซึ่งเรียกชื่อเขาอย่างคุ้นเคย

กานติการู้สึกถึงเสน่ห์ที่เกินต้านของชายหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ