บทที่ 51 ยังอ้อนไม่พอ

ภาริตาที่กำลังกินอยู่ก็หยุดชะงักทันที เธอก็เงยหน้าขึ้นมามองเขาก่อนจะฟังเขาพูดกับเธอแบบหมั่นไส้ ยังจะมีหน้ามาพูดแบบนี้อีก นี่เขาไม่คิดจะอายพวกลูกน้องกับแม่บ้านของเขาเลยใช่ไหมเนี่ย

“ฉันก็กินเพื่อความอยู่รอดเท่านั้นแหละค่ะ ไม่ได้กินเพื่อให้มีน้ำมีนวลอะไร...ฉันอิ่มแล้วค่ะ...ขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ” ภาริตา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ