บทที่ 25 ตอนที่25

“เขาก็ขอโทษแล้ว..”มีนาเงยหน้าขึ้นไปมองหน้านำ้ฝนพร้อมกับบอกเธอไป เธอไม่ได้นึกโกรธอะไรเขาเสียด้วยซ้ำไป

“ฉันรู้…และก็รู้ด้วยว่าเขาน่ะ…สนใจในตัวแก..”

“เพราะฉันเห็นเขานั่งมองแกมาสักพักแล้ว”น้ำฝนร่ายยาวออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมกับยิ้มเขินอายแทนเพื่อนสนิทของเธอที่มีเสน่ห์แรงจนหนุ่มๆมาขายขนมจีบกันอย่างไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ