บทที่ 79 ตอนที่79

เพราะคุณพ่อของฉันท่านมีโรคประจำตัว นั่นคือโรคหัวใจและท่านก็น็อคมาหลายครั้งจนครั้งสุดท้ายที่ท่านจากเราไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมา

พรึบ

“ไม่เป็นไรลูก…ไม่ต้องร้องนะ…”คุณอาณรงค์ไม่สิคุณพ่อณรงค์เดินมานั่งเก้าอี้ด้านข้างฉันและโอบกอดร่างฉันไว้ในอ้อมแขนของท่าน

“เราสามคน…ช่วยกันเลี้ยงดูและอบรบสั่งสอนดูแลหนู…จนห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ