บทที่ 36 ไม่ต้องมีตัวช่วย 1

จูหยวนจางยังคงก้มมองใบหน้าที่ยังคงพองออกด้วยอาการแง่งอนดื้อรั้นของสตรีในอ้อมกอดของเขา นางยังคงขบเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ดวงตากลมโตของนางกำลังขึ้นรื้นน้ำใสๆอยู่ในดวงตา แก้มป่องๆของนางกำลังขึ้นริ้วสีชมพูระเรื่อ มือน้อยๆของนางจับขยุ้มอยู่กับสาบเสื้อตรงแผงอกของเขา

กิริยาของนางพาเอาใจของเขาพลันกระตุกสั...