บทที่ 8 บทส่งท้าย
องศาย้ายเข้ามาอยู่บ้านเซลีนถาวร และกลับมาทำงานที่เดียวกันหากแต่เป็นคนละแผนก ด้วยความสามารถในการวิเคราะห์โรคของเขา หัวหน้าคนใหม่เลยเสนอให้เขาทำงานกับแผนกพยาธิวิทยา แต่ยังให้รับหน้าที่ที่ปรึกษาให้กับศัลยแพทย์รุ่นน้อง เพราะแม้ว่ามือจะยังกลับมาใช้การปกติไม่ได้ แต่ความรู้และประสบการณ์องศายังมีค่าต่อองค์กร
“ฮือ ๆๆๆ คุณแม่ครับ นาทีไม่ไปกับคุณปู่นะครับ”
เสียงร้องของนาทีในค่ำวันลอยกระทงดังลั่นจนคนทั้งบ้านตกใจ นั่นก็เพราะลุงโอบ หรือคุณปู่ของนาทีแต่งตัวด้วยชุด mascot กระต่ายน้อยคอยจันทร์มารับหลานออกไปเที่ยวงานลอยกระทงด้วยกัน
ทว่านาทีกลัวคุณปู่มาแต่ไหนแต่ไร ผลมันเลยออกมาเป็นเช่นนี้ เซลีนจึงต้องปลอบลูกให้หายกลัว ส่วนองศาก็พาลุงโอบไปนั่งในสวนไม่อยากให้ลูกกลัวไปมากกว่านี้
“ทำไมวะไอ้อง ฉันมันไม่ดีตรงไหนหลานถึงไม่รัก”
คนแก่ตัดพ้ออย่างเสียอารมณ์ ชุดนี้มันร้อนเอาเรื่อง แต่เพื่อจะได้ไปเที่ยวกับหลานเหมือนไอ้แก่ศรามันได้ทำบ่อย ๆ บ้าง ตนก็ยอมทุกอย่าง
องศาเห็นแล้วนั่งขำ แต่ก็ไม่วายโดนเอ็ด
“ขำบ้าอะไรของแก”
“ก็ขำลุงนั่นแหละ ต้องลงทุนขนาดนี้เลยเหรอ ตอนผมเด็ก ๆ ลุงไม่ได้เป็นแบบนี้นะ”
“ก็แกไม่เหมือนนาทีนี่หว่า แกไม่ได้เกลียดฉัน ไม่ได้กลัวฉันจนร้องไห้แบบนี้”
“ฮ่า ๆ” คราวนี้องศาหัวเราะลั่น ลุงโอบหน้าเสียยิ่งกว่าเดิม “ผมก็คิดว่าลุงรักใครไม่เป็นซะอีก นี่ลุงถึงกับคลั่งรักนาทีเลยนะครับ”
“ใครบอกว่าฉันรักใครไม่เป็น”
ท่านว่าหน้าเศร้า อดนึกถึงอดีตขมขื่นของตัวเองกับผู้หญิงที่หักอกตนตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่มไม่ได้ หล่อนทำให้เขาไม่เชื่อในรักอีกเลยนับตั้งแต่นั้นมา แล้วก็ไม่อยากพูดถึงมันอีก
“แต่ช่างเถอะ... ยังไงหลานก็เกลียดฉันไปแล้ว เศร้าว่ะ”
“โอยลุง หลานไม่ได้เกลียดหรอก หลานแค่กลัว ยังไงลุงก็มาหาหลานบ่อย ๆ สิครับ จะได้สนิทกับหลานเหมือนคุณพ่อตาผม หรือไม่ก็ไปขอคำแนะนำจากเขาก็ได้นะ...”
“จะดีเหรอวะ”
“เอาน่า แก่แล้ว ปลงได้แล้วครับ ไหน ๆ ก็ดองกันจนมีหลานตั้งคนหนึ่งแล้ว นี่ผมกำลังจะผลิตอีกคน ลุงรออุ้มได้เลย”
“จริงเหรอไอ้อง” คนเป็นลุงทำตาโต “ฉันอยากได้หลานสาวว่ะ”
“ไว้คอยดูฝีมือผม” องศาขยิบตาให้ลุง ก่อนที่น้องนาทีจะวิ่งมาเรียกเขาให้เตรียมตัวออกไปลอยกระทง
“คุณพ่อครับ เราไปลอยกระทงกันเถอะ”
“ปู่ไปด้วยได้ไหม” ลุงโอบถามลองใจ แต่คำตอบก็รู้ ๆ กันอยู่
“ไม่ได้ครับ”
“งั้นผมไปก่อนนะลุง ตามไปทีหลังแล้วกันนะครับ”
องศาขอตัวจากลุง จากนั้นก็ขับรถพาแม่กับลูกไปงานลอยกระทง โดยลุงโอบจะขับตามมาแล้วพาเกมเพลย์กับพี่ไก่มาเที่ยวด้วย แต่เพราะคนเยอะเกินไป ป่านนี้ถึงยังไม่เจอกันเลย
“อันนี้กระทงคุณแม่ อันนี้ของน้องนาที ส่วนอันนี้ของคุณพ่อ”
องศาหยิบกระทงจากกล่องเก็บความเย็นแจกให้ทุกคน กระทงน้ำแข็งของนาทีเล็กกว่าของเซลีนครึ่งหนึ่ง ทว่าตกแต่งได้สวยงามไม่แพ้กัน ด้านของเขากลับเป็นเหมือนก้อนน้ำแข็งเน่า ๆ ที่มีทั้งเศษดินเศษหญ้าติดอยู่
“ไหนบี๋บอกว่ามีกระทงแล้วไงคะ เค้าเลยไม่ได้ทำเผื่อบี๋ แล้วนี่...”
องศามองก้อนน้ำแข็งในมือแล้วกล่าวยิ้ม ๆ
“นี่ก็คือกระทงไงที่รัก”
เซลีนเอียงคอมอง ดูอย่างไรก็ไม่ใช่กระทง คนเป็นสามีจึงเฉลยให้ฟังว่า
“จำครั้งแรกที่เราเจอกันตรงนี้ได้ไหม วันที่เซลมากับรถ embulance แล้วมาลอยตรงนี้ เซลตกใจที่เห็นเค้า จนทำกระทงตกไว้”
“อย่าบอกนะคะว่านี่คือกระทงอันนั้น”
“ครับ”
เซลีนน้ำตาคลอ หัวใจเธอบีบรัดเพราะแววอบอุ่นในดวงตาสีเหล็กขององศา เธอเพิ่งจะรู้ว่าเขายังเก็บมันไว้เสมอ ไม่คิดว่าเขาโรแมนติกก็เป็น ผู้ชายบ้าอะไรทำไมถึงน่ารักกับเธอขนาดนี้
“เราไปลอยกระทงกันครับนาที”
“ครับผม ลอยกระทง วันเพ็ญเดือนสิบสอง~~~”
สองพ่อลูกกระเตงกันลงไปที่ท่าน้ำโดยเซลีนเดินตามไปทีหลัง จากนั้นองศาก็เริ่มจัดธูปเทียนให้ทุกคน ส่วนเซลีนก็ไม่ลืมดึงเส้นผมทุกคนใส่ลงไปด้วย ทำให้องศานึกถึงครั้งแรกที่ได้ลอยกระทงด้วยกัน
“คุณพ่อขออะไรครับ”
พอลอยเสร็จนาทีก็ถามพ่อทันที เซลีนเองก็มองเขาเพราะอยากรู้ด้วยเหมือนกัน คำตอบของเรื่องนี้ก็ไม่ได้เป็นความลับสุดยอดแต่อย่างใด
“พ่อขอให้นาทีกับคุณแม่ยิ้ม”
“แค่นี้เองเหรอครับ”
เด็กน้อยยังไร้เดียงสานัก แต่สำหรับคนเป็นแม่เธอจำได้ขึ้นใจว่าเป็นคำอธิษฐานเดียวกับเธอเมื่อหลายปีก่อน และปีนี้เธอก็ยังขอเหมือนเดิม
ขอให้เขายิ้ม...
ขอให้เขาเป็นความสุขของเธอตลอดไป
พออาบน้ำออกมาแล้วเห็นคนเป็นสามีนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงก็อดสงสัยไม่ได้ คืนนี้นาทีอ้อนจะนอนด้วย ก่อนเข้าไปอาบน้ำเธอก็เห็นสองพ่อลูกนอนเล่นเกมด้วยกันอยู่เลย
“อ้าว ลูกไปไหนแล้วล่ะบี๋”
“ไปนอนกับเกมเพลย์แล้ว เห็นบอกมีเกมใหม่จะให้น้องลองเล่น เลยลืมพ่อกับแม่เลย”
ถึงปากจะบ่นลูกแต่คนเป็นพ่อกลับยิ้มมีเลศนัยพลางตบเตียงอย่างเชื้อเชิญ
“อะไร” เซลีนแสร้งไม่เข้าใจแล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ตอนนั้นเองที่เขาโผเข้ามาช้อนร่างเธอจากด้านหลังแล้วอุ้มตรงไปที่เตียง “บี๋ เค้าจะใส่เสื้อผ้า”
“ไม่ต้องใส่หรอก ยังไงก็ได้ถอดอยู่ดี”
ทันทีที่เขาผ่อนร่างสวยลงกับที่นอนนุ่ม องศาก็คุกเข่าลงกับพื้น ออกแรงกระชากเธอเข้ามาหาโดยให้สะโพกกลมกลึงพาดตรงขอบเตียงแล้วถลกผ้าเช็ดตัวออกจากเธออย่างรีบร้อน
เขาแหวกขาเรียวออกจากกันเพื่อเชยชมดอกไม้งามที่มีเส้นขนอ่อน ๆ ปกคลุมเพียงบางเบา ใจกลางเนื้อสาวคือเกสรสีหวานที่ลิ้มลองเท่าไหร่ก็ไม่เคยเบื่อ เธอยักย้ายสะโพกเข้าไปใกล้เขาอย่างกระหายอยากถูกครอบครอง
องศาถอดเสื้อยืดโยนให้ภรรยาแสนสวยเบา ๆ หญิงสาวคว้ามันมาสูดดมกลิ่นหอมเฉพาะตัวของเขาที่ผสมกับครีมอาบน้ำอย่างลงตัว พลันเกิดความรู้สึกเสียวซ่านจนความเป็นสาวกลางกายเบ่งบาน
คนตัวโตหัวเราะในลำคอขณะปลดกางเกงออกแล้วเตะมันไปอีกทาง เสียงหัวเราะของเขาทำให้เธอร้องครางด้วยความคาดหวัง ในขณะที่องศาค่อย ๆ ลูบไล้จากปลายขาเข้ามาด้านใน เคล้นคลึงเนื้อนุ่ม ๆ ตรงขาหนีบขาวสะอาดคล้ายนวดแป้งขนมปัง
“บี๋ขา เค้าแฉะแล้วนะ”
“ให้เค้าเล่นกับที่รักก่อนนะ” พูดพลางใช้นิ้วโป้งทั้งสองลูบไล้รอยแยกที่เปิดอ้าซ่าตั้งแต่ล่างขึ้นบน ร่างสวยกระตุกเล็กน้อยพร้อมมีน้ำหล่อลื่นเยิ้มไหลจนเปียกผ้าปูที่นอน
“ไม่เอา” เธอไม่อยากรอคอย แต่เขาก็ยังเล่นอยู่ดี
มือเขาโอบกุมนวลเนื้อ คลี่แย้มรอยแยกให้เปิดกว้างจนสาแก่ใจแล้วก็สอดนิ้วเข้าไปหยอกเย้าจนร่างกายของหญิงสาวบิดเร่า เซลีนอยากควบคุมทุกอย่างให้เป็นดั่งใจ แต่องศาก็ยังอ้อยอิ่งเนิบนาบเหลือเกิน
“บอกรักเค้าก่อนสิที่รัก”
“บี๋ขา ได้โปรด”
“เค้ารักเซลนะครับ... เซลรักเค้าหรือเปล่า”
เขาสอดนิ้วที่สองเข้ามาแล้วงอขึ้นด้านบนเพื่อทักทายเนื้ออ่อนในโพรงรักอย่างคุ้นเคย
“รักค่ะ เค้ารักบี๋ค่ะ”
คำบอกรักสร้างความพึงพอใจให้องศา ชายหนุ่มเพิ่มนิ้วที่สามเข้าไปแล้วขยับขึ้นลงรวดเร็ว เซลีนบิดกายเร่าพลางดึงผ้าห่มมากัดไว้ไม่ให้เสียงเล็ดลอดจนขายหน้าคนในบ้าน จนในที่สุดเธอก็ไขว่คว้าความสุขสุดยอดนั้นไว้ได้และตอดรัดลำนิ้วเขาตุบ ๆ
แต่ยังไม่ทันได้หายใจหายคอ คนที่บอกจะเล่นกับเธอกลับฉกใบหน้าเข้ามาจูบซับหยาดน้ำที่เกาะวาวตามแคมเนื้อ ส่งลิ้นเข้ามาตวัดไล้ติ่งสวาทอย่างกระเหือดกระหาย ความเสียวซ่านเล่นงานจนเธอกระถดกายถอยหนี ทว่าเขาก็ตามเข้ามาดูดดึงไม่ลดละ จนแล้วจนรอดสองแขนแกร่งก็กอดรัดตันขาเพื่อล็อกเธอไว้
“อา... บี๋ขา”
เซลีนร่อนสะโพกไปตามจังหวะโลมเสียของลิ้นร้อน ก่อนจะต้องหยัดเกร็งเมื่อเข้าใกล้ความสุข แล้วร่างกายงดงามก็กระตุกเกร็งถี่รัวตอบรับการปรนเปรอของเขา
“เมียเค้านี่สวยที่สุดเลย”
“ชมแบบนี้เฉพาะตอนอยากหรือเปล่า”
เซลีนผงกศีรษะขึ้นมาเย้า ทรวงอกกระเพื่อมตามแรงหายใจหอบเหนื่อย เห็นแววตาเป็นประกายของสามีที่ศีรษะโผล่พ้นโหนกเนื้อของเธอมาครึ่งหนึ่งแล้วเธอก็ถึงกับแลบลิ้นเลียริมฝีปาก
“ทำไมมองผัวในแง่ร้ายจังเลย เค้าชมเซลตลอดเลยนะ ไม่ว่าจะที่บ้าน ที่ทำงาน ตอนกินข้าว ตอนเอากัน”
“ชมขนาดนั้นแปลว่าบี๋มีอารมณ์ทุกช่วงเวลาน่ะสิ”
เขาไม่ตอบ เพียงแต่หัวเราะในลำคอแล้วเริ่มใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้เคล้นคลึงติ่งสาวสีชมพูสวย เสริมกำลังด้วยลิ้นช่ำชอง เซลีนหัวเราะร่าเพราะองศากำลังจะทำให้เธอเสียวจนแทบขาดใจ
“ตรงนั้นแหละบี๋”
เธอหอบหายใจพลางบดเบียดเนื้ออูมเข้าใส่นิ้วแกร่งที่กำลังสอดใส่เข้ามา ลิ้นของเขาทำงานได้อย่างสอดประสานจนเธอกัดฟันแน่นแต่เสียงครางก็ยังลอดไรฟันออกมาจนได้
“อ๊าส์”
ร่างสวยเกร็งสะท้านจนเห็นเส้นเอ็นที่คอทุกเส้น ก่อนใบหน้าจะแหงนหงายไปด้านหลัง กำลังถึงจุดสุดยอดเป็นระลอกที่สามแต่พยายามกลั้นเสียงเอาไว้ไม่ให้ดังประเจิดประเจ้อ
“อย่าร้องดังสิครับคนดี”
“ไม่... อา... องศา อื้อ”
เซลีนรีบคว้าผ้าห่มมากัดไว้อีกครั้งเพราะคนที่เงยหน้ามาบอกให้เธออย่าร้องดัง ดันกระแทกอัดนิ้วร้ายกาจเข้ามาไม่ยั้งจนความสยิวเล่นเธอชนิดที่ว่าแทบขาดใจ
แล้วเมื่อถึงจุดนั้น ของเหลวในกายของเซลีนก็พวยพุ่งราวกับน้ำพุสวรรค์ องศามองภาพสวยงามนั้นด้วยความหลงใหล ก่อนโน้มใบหน้าลงไปดื่มชิมมันโดยไม่รังเกียจ
“องศา ไอ้คนบ้า”
เซลีนหอบฮักทว่าเธอรู้สึกผ่อนคลายสบายตัวเหลือเกิน แต่ยังคงต้องการเขามากขึ้นเสมอ เพราะวิธีที่เขาตอบสนองและวิธีที่เขารักเธอราวกับไม่เคยทำกับใครเลยแบบนี้ มันเหมือนกับเธอเป็นคนที่พิเศษที่สุดที่เขาจะไม่มีทางหาได้จากที่ไหน
“สบายตัวเลยนะแม่คุณ”
คนตัวโตคลานขึ้นมาคร่อมร่างเธอ หญิงสาวขยับสะโพกนิดหน่อยเพื่อให้ร่างของเขาเข้ามาอยู่ตรงกลางหว่างขาพอดี
“ให้เค้าทำให้บี๋สบายตัวบ้างสิ” นิ้วชี้เรียวเกลี่ยเล่นปลายจมูกของสามีที่รัก แต่เขารู้ทันเจ้าของแววตามีเลศนัยใต้ร่างเลยรวบมือเธอแล้วกดไว้เหนือศีรษะ
“ไม่เอาหรอก คืนนี้น้องไม่ต้อง พี่จัดเอง”
สิ้นเสียงทุ้มต่ำเขาก็มอบจุมพิตหยาบกระด้างแต่ถึงอกถึงใจเธอเป็นที่สุด บดเคล้าเรียวปากอ่อนนุ่มจนเธอรู้สึกแสบร้อน ทว่าเซลีนก็ตอบโต้เขาได้ร้อนแรงไม่แพ้กัน ชั้นเชิงท่ารักเธออาจจะพ่ายแพ้เขาเพราะเธอยังด้อยประสบการณ์ แต่เรื่องจูบเธอไม่เคยเป็นสองรองใคร
ทว่าก่อนที่จะพ่ายแพ้ให้จุมพิตร้ายกาจ องศาก็ผละออกแล้วพรมจูบไปทั่วกรามสวยของเธอแทน
“อย่าทำรอยนะ” เธอบอกตอนที่เขาเปลี่ยนไปจูบไซ้ลำคอ องศากระซิบเสียงแผ่ว
“ครับผม”
ปลายลิ้นชุ่มร้อนลากไล้จากลำคอระหงเรื่อยไปจนถึงยอดถันงดงาม เขาส่งเต้านมข้างหนึ่งเข้าปากมาดูดดึง อีกข้างก็ใช้มือปรนเปรออย่างเท่าเทียม
เซลีนบิดเร่า สัมผัสของเขาทำให้รู้สึกดีจนแทบจะแตกสลาย ทว่ายังต้องการมากกว่านี้ ดูเหมือนความต้องการของเธอจะไม่มีที่สิ้นสุด
“บี๋ จะไม่ไหวแล้วนะ”
องศากดยิ้มมุมปาก เขาเกี่ยวแขนใต้ขาซ้ายของเธอแล้วยกขึ้นไปพาดบ่า ดวงตาพราวระยับจับจ้องจุดอ่อนไหวของกายสาว เธอคลี่แย้มและฉ่ำเยิ้มอย่างงดงาม องศาค่อย ๆ ดันกายเข้าไป ทุกอณูที่ถูกเธอสูบกลืนเข้าไปมันอึดอัดคับแน่นจนเขาหลุดเสียงคำรามออกมา
เมียเขายังให้ความรู้สึกดีเหมือนครั้งแรกเสมอ และเขารักที่เธอปรารถนาในตัวเขาอย่างแรงกล้า ราวกับว่าในโลกนี้จะไม่มีผู้ชายคนไหนทำให้เธอคลั่งไคล้ได้เท่าเขาอีกแล้ว
“เค้ารักบี๋ รักที่สุดเลย”
เซลีนร้องครางพลางแอ่นกายให้เขาโจนจ้วง ปลายยอดของเขากำลังทักทายส่วนที่ลึกที่สุดของเธอ แต่หญิงสาวยังอยากรับเขาเข้ามาอีก... อยากรับมากกว่านี้แม้ร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ เธอก็ยอม
“แรงอีกค่ะที่รัก”
“อา...”
“อื้อ”
ครั้งนี้เธอต้องดึงหมอนมาปิดหน้า ขณะที่องศากระแทกกระทั้นเข้ามาไม่ต่างจากเครื่องจักรกำลังสูง ความอึดอัดแสนรัญจวนใจก่อตัวขึ้นมาท่ามกลางการบีบรัดและเสียดสี
องศากระแทกเข้าไปในช่องรักรุนแรงและบ้าคลั่งขึ้นเรื่อย ๆ สติของเซลีนแทบกระเจิงกับความดิบเถื่อนแต่เร้าใจของเขา ทว่ายังบดเบียดตัวเข้าหา ขมิบนวลเนื้อให้ตอดรัดเขาและรอคอยช่วงเวลานั้นอย่างมีความหวัง
“อ๊าส์”
เนื้ออ่อนของโพรงสาวห่อรอบลำกายหนาใหญ่นั้นแทบจะปลิ้นเมื่อเขาขยับสะโพกดึงฝักรักออกมา และราวกับจะรับเขากลับไปไม่ไหวตอนองศาดันกายเข้าไป แต่เธอกลับรับเขาไว้และต้องการให้เขาเข้าไปอีก
“จะถึงแล้วค่ะ บี๋ เร็วอีก”
“อย่าเร่งสิที่รัก”
“อา... อย่างนั้นค่ะ”
ปลายเท้าของเธอจิกเกร็งไม่ต่างจากสองมือที่กำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเมื่อรู้ว่าเวลานั้นกำลังจะมาถึง ของเหลวในกายสาวก็พรั่งพรูออกมาอีกระลอกพาให้ผ้าปูที่นอนเปียกเป็นวงกว้าง
“สุดยอดไปเลยที่รัก”
องศาชมเปาะพลางเร่งเครื่องเพื่อให้ตามเมียรักทัน ร่างใหญ่โน้มลงไปประคองศีรษะชื้นเหงื่อพร้อมกดหน้าผากแนบใบหน้าเธอแล้วปล่อยลมหายใจหนัก ๆ ออกไปตามจังหวะขยับกาย
เซลีนใช้ขาขวาเกี่ยวสะโพกสอบเขาเอาไว้และรับการกระแทกลึกล้ำ ก่อนจะได้เห็นองศาจะกัดฟันแน่นในจังหวะที่เขาปลดปล่อยในกายเธอทุกหยาดหยด เธอจูบแก้มเขาแทนรางวัล แล้วองศาก็พลิกกายนอนหอบหายใจอยู่ข้างกัน
แม่นางฟ้าปีกบางนอนตะแคงข้างพลางเท้ามือกับศีรษะแล้วมองเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม ก่อนพยักพเยิดไปยังความเป็นชายที่ยังแข็งขึง
“องน้อยยังไม่หมดฤทธิ์เลย”
“ใช่” องศาพูดกลั้วหัวเราะ “มันฤทธิ์เยอะ”
“แบบนี้ต้องจัดอีก”
เซลีนคลานขึ้นไปค้ำเหนือร่าง หน้าอกหน้าใจทาบทับแผ่นอกหนา ขณะที่เรียวปากก็มอบจุมพิตแสนเย้ายวนปรนเปรอกลีบปากขององศา พลันบั้นท้ายงามงอนก็กระดกขึ้น ยักย้ายไปมาเล็กน้อยก็สามารถทำให้แท่งปืนใหญ่จ่อช่องรักได้แล้ว
“ขออีกนะคะ”
“ครับผม” เขาขานรับเสียงหวาน ก่อนที่หญิงสาวจะนั่งสวบลงมาจนมิดลำ “อา...”
“บอกรักเค้าสิคะ” สะโพกสวยขยับขึ้นช้า ๆ แต่อ้อยอิ่งไม่ยอมกลับลงมาง่าย ๆ แถมยังรั้งสองมือเขาไว้เหนือศีรษะด้วย
“รักเซลมาก ๆ รักจนจะเป็นบ้าเลย”
“อะไรนะคะ ไม่ได้ยิน”
“เซลที่รัก อย่าแกล้งกันสิ”
“บี๋บอกรักเค้าเบาไปไง”
“โธ่...” องศาหลับตาอย่างขัดใจ แล้วก็ดันศีรษะขึ้นไปจุมพิตกลีบปากสวย “เค้ารักเซลมาก รัก รัก รัก รักที่สุด”
“เค้าก็รักบี๋ที่สุด”
ความต้องการขององศาเฉียดพุ่งสุดเพดานแล้ว เซลีนสงสารที่สามีที่ต้องทรมานทั้งที่ใจเธออยากจะแกล้งเขาให้หนักกว่านี้ เลยเปลี่ยนเป็นประสานกับมือเขา แล้วขยับสะโพกขึ้นลงให้เหมือนคลิปเต้น twerk ที่ดูกับพี่ไก่เมื่อตอนเช้า
องศาเกาะกุมสะโพกเธอเพื่อช่วยประคอง บางทีก็ช่วยเร่งจังหวะให้เธอขยับตามใจเขา หญิงสาวสบดวงตาหรี่ปรือของคนใต้ร่าง สองกายต่างชุ่มไปด้วยเหงื่อกาฬ แต่ยังน้อยกว่าจุดเชื่อมต่อที่แฉะลื่นจนเหนอะหนะ เธอได้ยินเสียงครางที่เขาพยายามกลั้นเอาไว้ในลำคอจึงเร่งจังหวะครอบครองแท่งเนื้อตื่นเร้าขององศาแล้วจับจูงกันไปไขว่คว้าความสุขพร้อม ๆ กัน
“เก่งขึ้นเยอะแล้วนะเนี่ยเมียเค้า”
องศาที่ตอนนี้นอนแผ่หลาหายใจเหนื่อยหอบพลิกกายมากอดร่างขาวสะอาดของภรรยา แต่มือข้างนั้นกลับไม่หยุดแค่กอด กำลังลูบไล้ลงไปตามหน้าท้องของเธอ
“ขอให้เค้าเห็นเซลมีความสุขอีกรอบนะครับ”
“ค่ะ”
หญิงสาวกดหน้าผากแนบกับไหล่ของเขา ลมหายใจขาดห้วงเมื่อมือใหญ่รุกล้ำเข้าไปในดอกไม้งาม กระนั้นขาเรียวก็ยังอ้ากว้างเปิดทางให้เขาง่ายดาย
นิ้วมือร้ายกาจเล่นงานจนเซลีนบิดกายเร่า ๆ ต้านทานความวาบหวามที่ทำให้เธอคลั่งเจียนบ้า แล้วก็ฝากรอยเล็บไว้ที่อกขององศา ก่อนจะระเบิดโพลงอีกครั้งอย่างสุขสม
“ขอบคุณนะครับ”
“ขอบคุณทำไมคะ” คนที่เหมือนจะยังติดอยู่ในเวิ้งของความสุขสมกระซิบถามเสียงแหบ
“ขอบคุณที่ทำให้เค้าได้มีโอกาสทำให้เซลมีความสุข ขอบคุณที่ให้โอกาสเค้าอีกครั้งนะ”
“อือ...”
เจ้าหล่อนใช้จมูกชนกับปลายจมูกของผู้ชายน่ารักคนนี้ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าองศาซาบซึ้งกับโอกาสที่เธอให้ไปแค่ไหน และองศาเองก็รู้ดีเช่นกันว่าเธอกลัวเพียงใด
“เค้าสัญญาจะไม่ทำให้เซลเสียใจอีก เซลไม่ต้องกลัวนะครับ”
“เค้าห้ามความกลัวไม่ได้หรอก แต่เพราะเค้าลืมบี๋ไม่ได้ ก็เลยอยากจะลองดูอีกสักครั้ง ไม่ได้ทำเพื่อใครเลยนอกจากเพื่อตัวเค้าเอง เพราะเค้าก็แค่ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง”
ยิ่งเธอพยายามลืมเขาและห้ามใจไม่ให้รักเขาไปมากกว่าที่เคยรักก็ยิ่งเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างมันถูกพรากไปจากเธอเท่านั้น เธอเคยหวังว่าตัวเองจะวิ่งหนีเขาไปได้ เธอเกือบจะทำได้แล้ว
แค่เกือบไปแล้ว….
“ขอบคุณครับ”
“ง่ะ ขอบคุณอีกละ”
“ก็มันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ นี่นา”
“เปลี่ยนจากขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหมคะ”
“หือ”
องศาเอียงหน้ามองคนในอ้อมแขน เซลีนมองเขายิ้ม ๆ แล้วเลื่อนตัวไปค้ำอยู่เหนือต้นขาของเขา
“เค้าหิวอีกแล้วค่ะบี๋”
คำว่าหิวพาใจบาป ๆ ขององศาสั่นระรัว ไหนจะสายตาเร่าร้อนคู่นั้นที่จองมองความเป็นชายใหญ่โตของเขาอีก ชายหนุ่มถึงกับหลุดเสียงหัวเราะเบา ๆ
“ทำไมร้ายอย่างงี้อะ”
“ก็คนสอนมันร้ายนี่คะ”
มือบางประคองเจ้าหนอนยักษ์ผงาดฟ้าของเขาแล้วนวดคลึงสลับกับชักขึ้นชักลงเบา ๆ ตามด้วยจูบปลายยอดด้วยสัมผัสแผ่วเบา นุ่มนวล แต่เรียกร้องอยู่ในที แล้วองศาก็แทบหยุดหายใจเมื่อเมียรักอ้าปากครอบครองท่อนเนื้อร้อนผ่าวเหยียดขยายสู้มือนั้น
องศาคิดว่าเขาคงจะต้องหันหน้าไปพึ่งการออกกำลังกายเพื่อจะได้ตอบสนองความต้องการของแม่นางฟ้าปีกบางคนนี้เสียแล้ว เพื่อจะได้มีแรงพอที่จะมัดใจและเป็นของเธอแบบนี้ตลอดไป
จบบริบูรณ์
