บทที่ 12

อินทิยาไม่กลัวใบหน้าที่เย็นชาของคณิน เกลี้ยกล่อมว่า “คุณพ่อคะ พี่ก็แค่สับสนไปชั่ววูบ ให้พี่ยอมรับผิดก็พอแล้วค่ะ การตีแบบนี้มันเจ็บมากนะคะ ร่างกายของพี่ต้องทนไม่ไหวแน่ๆ”

“อิน ลูกอย่ามายุ่ง”

แม้คณินจะโกรธ แต่เขาก็ยังคงเอ็นดูอินทิยามากกว่า

สุมนก็พูดเสริมว่า “เด็กคนนี้ถูกเลี้ยงจนเสียคนแล้ว ไม่สั่งสอนไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ