บทที่ 23 การเล่นหมากรุก

ในห้องเงียบสงัด

นภัทรเม้มริมฝีปากบางของเขา ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “มองพอหรือยัง?”

อัญชนีประเมินอย่างจริงจัง “หุ่นดีไม่เลว”

นภัทรนิ่งเงียบไป เขาหันหน้าหนี ติ่งหูของเขาแดงระเรื่อเล็กน้อย กล่าวอย่างฉุนเฉียวเล็กน้อยว่า “เธอมาหาฉันก็เพื่อเรื่องนี้เหรอ?”

“เธอลืมแล้วเหรอ?”

“อะไร?”

“เล่นหมากรุก”

อัญชนีเอียงต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ